Zevalin - skład
1 fiolka zawiera 3,2 mg ibrytumomabu tiuksetanu. Preparat jest dostarczany w postaci zestawu do sporządzenia ibrytumomabu tiuksetanu znakowanego radioizotopem itru-90. Gotowy preparat po wyznakowaniu radioizotopem zawiera 2,08 mg ibrytumomabu tiuksetanu w całkowitej objętości 10 ml.
Reklama
Zevalin - działanie
Rekombinowane mysie przeciwciało monoklonalne IgG1 typu kappa swoiste dla antygenu CD20 komórek B. Ibrytumomab tiuksetan jest skierowany przeciw antygenowi CD20, który znajduje się na powierzchni prawidłowych oraz zmienionych nowotworowo limfocytów B. Preparat znakowany radioizotopem [90Y] wiąże się specyficznie z komórkami B, w tym z komórkami nowotworowymi posiadającymi ekspresję antygenu CD20. Izotop itru-90 jest czystym emiterem cząstek beta, a jego średni zakres oddziaływania wynosi około 5 mm. W efekcie posiada on zdolność niszczenia zarówno komórek docelowych, jak i komórek z nimi sąsiadujących. Premedykacja preparatem rytuksymab jest konieczna w celu usunięcia krążących komórek B, co pozwoli na bardziej precyzyjne napromienienie komórek chłoniakowych przez preparat. Rytuksymab jest podawany w mniejszej dawce w porównaniu z dopuszczoną w monoterapii. Leczenie preparatem znakowanym radioizotopem [90Y] prowadzi też do zmniejszenia liczby prawidłowych komórek B CD20+. Analiza farmakodynamiczna wykazała, że jest to objaw przemijający. Tworzenie prawidłowych komórek B rozpoczyna się w ciągu 6 miesięcy, a w ciągu 9 miesięcy po leczeniu mediana liczby komórek B powraca do wartości prawidłowych. U pacjentów otrzymujących we wlewie dożylnym rytuksymab w dawce 250 mg/m2, a następnie dożylne podanie preparatu znakowanego radioizotopem [90Y] w dawce 15 MBq/kg mc., mediana skutecznego okresu półtrwania we krwi preparatu znakowanego radioizotopem [90Y] wyniosła 28 h. Ponieważ radioizotop itru-90 tworzy stabilny związek z ibrytumomabem tiuksetanem, biodystrybucja radioznacznika odpowiada biodystrybucji przeciwciała. Do napromienienia cząsteczkami beta emitowanymi przez radioizotop itru-90 dochodzi w promieniu 5 mm wokół izotopu. Istnieje ryzyko, że preparat znakowany izotopem [90Y] po wcześniejszym leczeniu rytuksymabem może mieć działanie uszkadzające żeńskie i męskie narządy płciowe.
Reklama
Zevalin - wskazania
Leczenie konsolidacyjne, po indukcji remisji, wcześniej nieleczonych pacjentów z chłoniakiem grudkowym. Korzyści stosowania preparatu po leczeniu rytuksymabem w skojarzeniu z chemioterpią nie zostały ustalone. Leczenie dorosłych pacjentów z oporną na leczenie CD20+ postacią grudkowego B-komórkowego chłoniaka nieziarniczego lub pacjentów z nawrotem choroby po leczeniu rytuksymabem.
Reklama
Zevalin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ibrytumomab tiuksetan, chlorek itru, inne białka mysie lub pozostałe składniki preparatu. Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Zevalin - ostrzeżenia
Ponieważ schemat leku obejmuje stosowanie rytuksymabu, należy zapoznać się również z jego Charakterystyką Produktu Leczniczego. Preparatu nie należy podawać pacjentom, u których mogą pojawić się zagrażające życiu objawy toksyczności hematologicznej. Preparatu nie należy podawać niżej wymienionym grupom pacjentów, gdyż nie ustalono u nich bezpieczeństwa stosowania i skuteczności: pacjenci, u których zajęcie szpiku kostnego z naciekiem komórek chłoniaka jest większe niż 25%; pacjenci, których poddano wcześniej radioterapii wiązką zewnętrzną napromieniania obejmującej ponad 25% aktywnego szpiku kostnego; pacjenci otrzymujący preparat w monoterapii z liczbą płytek krwi < 100 000/mm3 i < 150 000/mm3 w leczeniu konsolidacyjnym; pacjenci z liczbą granulocytów obojętnochłonnych < 1 500/mm3; pacjenci, u których wcześniej przeprowadzono przeszczepienie szpiku kostnego lub komórek macierzystych. Należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość wystąpienia uszkodzenia szpiku kostnego. Podanie preparatu (po premedykacji rytuksymabem) u większości chorych powoduje ciężką i przedłużoną cytopenię, która zwykle ustępuje. Z tego powodu po leczeniu należy co tydzień kontrolować morfologię krwi i liczbę płytek, aż do powrotu do wartości prawidłowych zgodnie ze wskazaniami klinicznymi. Ryzyko toksyczności hematologicznej może być zwiększone po wcześniejszym stosowaniu schematów leczenia zawierających fludarabinę. W celu prawidłowej oceny odpowiedniej rezerwy szpiku kostnego oraz z powodu potencjalnego wpływu radioaktywności na leku oraz przez 2 tygodnie po zakończeniu leczenia, pacjenci nie powinni otrzymywać czynników wzrostu takich jak G-CSF. U pacjentów, którzy otrzymali wcześniej białka pochodzenia mysiego przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać testy na obecność ludzkich przeciwciał przeciw antygenom mysim (HAMA). U pacjentów, u których wykształciły się przeciwciała HAMA, mogą wystąpić reakcje uczuleniowe lub nadwrażliwość podczas ibrytumomabem lub innymi białkami pochodzenia mysiego. W czasie lub po podaniu leku po premedykacji rytuksymabem mogą wystąpić reakcje na infuzję. W przypadku potencjalnej ciężkiej reakcji na infuzję należy niezwłocznie przerwać leczenie. Należy przerwać stosowanie preparatu w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości oraz ciężkich reakcji śluzówkowo-skórnych. Nie jest zalecane podawanie szczepionek zawierających żywe wirusy pacjentom, którzy niedawno otrzymali preparat oraz stosowanie leku u pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym z zajęciem OUN. Stosowanie preparatu jest związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wtórnego nowotworu, w tym ostrej białaczki szpikowej (AML) oraz zespołu mielodysplastycznego (MDS). W przypadku wynaczynienia należy przerwać podawanie i wznowić je podając lek do innej żyły. Gotowy roztwór preparatu znakowanego radioizotopem [90Y] zawiera mniej niż 28 mg sodu na dawkę w zależności od stężenia radioaktywności, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Preparat nie jest zalecany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Reklama
Zevalin - ciąża
Nie prowadzono badań zdolności rozrodczych zwierząt przy stosowaniu ibrytumomabu tiuksetanu. Z uwagi na stwierdzone zjawisko przenikania immunoglobuliny IgG przez łożysko i jednoczesne stosowanie substancji promieniotwórczej, preparat jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży. Przed rozpoczęciem leczenia u kobiet należy wykluczyć ciążę. Kobiety oraz mężczyźni w wieku rozrodczym w trakcie leczenia preparatem oraz przez 12 miesięcy po jego zakończeniu powinni stosować skuteczne metody antykoncepcji. Nie wiadomo, czy ibrytumomab tiuksetan jest wydzielany z mlekiem kobiecym. Z uwagi na fakt, że IgG jest wydzielana z mlekiem kobiecym oraz ponieważ nie wiadomo, czy istnieje możliwość wchłaniania i immunosupresji u niemowlęcia, kobiety muszą przerwać karmienie piersią. Preparat podawany jest po wstępnym podaniu rytuksymabu, stąd nie zaleca się karmienia piersią przez 12 miesięcy po leczeniu. Płodność: Istnieje potencjalne ryzyko, że promieniowanie jonizujące preparatu znakowanego radioizotopem [90Y] mogłoby mieć działanie toksyczne na żeńskie i męskie narządy płciowe. Pacjentów należy poinformować, że leczenie może mieć wpływ na płodność, a mężczyźni mogą rozważyć zamrożenie nasienia.
Reklama
Zevalin - efekty uboczne
Dawka promieniowania związana z ekspozycją terapeutyczną może prowadzić do pojawienia się wtórnych postaci nowotworów złośliwych oraz rozwoju wad dziedzicznych. Należy upewnić się, że ryzyko związane z napromienieniem jest mniejsze niż ryzyko związane z samą chorobą. Bardzo częste: zakażenie pasożytnicze, trombocytopenia, leukocytopenia, neutropenia, niedokrwistość; wybroczyny; nudności; astenia, gorączka, dreszcze, zmęczenie. Częste: posocznica, zapalenie płuc, infekcja dróg moczowych, kandydoza jamy ustnej; ból nowotworowy, zespół mieloblastyczny/ostra białaczka szpikowa; gorączka neutropeniczna, pancytopenia, limfocytopenia; reakcje nadwrażliwości; brak łaknienia; lęk, bezsenność; ból i zawroty głowy; krwotok przy trombocytopenii, nadciśnienie tętnicze krwi, niedociśnienie tętnicze krwi; kaszel, nieżyt nosa; wymioty, ból brzucha, biegunka, niestrawność, podrażnienie gardła, zaparcie; brak miesiączki; wysypka, świąd; bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców, ból karku; ból, objawy grypopodobne, złe samopoczucie, obrzęk obwodowy; zwiększona potliwość. Niezbyt częste: tachykardia. Rzadkie: oponiak; krwotok śródczaszkowy przy trombocytopenii. Częstość nieznana: reakcja śluzówkowo-skórna (w tym zespół Stevensa-Johnsona); wynaczynienie z reakcjami w miejscu infuzji, uszkodzenie tkanek otaczających chłoniaka i powikłania spowodowane obrzękiem chłoniaka. Zgony zgłaszano dla następujących działań niepożądanych: zakażenie, sepsa, zapalenie płuc, zespół mielodysplastyczny/ostra białaczka szpikowa, niedokrwistość, pancytopenia, krwotok przy trombocytopenii, krwotok czaszkowy przy trombocytopenii i reakcje śluzówkowo-skórne (w tym Stevensa-Johnsona).
Zevalin - interakcje
Interakcje z innymi produktami leczniczymi nie są znane. Przez 3 tygodnie przed podaniem leku oraz przez 2 tygodnie po zakończeniu leczenia pacjentom nie wolno podawać czynników wzrostu takich jak G-CSF. Nie prowadzono badań nad interakcjami z innymi lekami. W badaniu klinicznym, w którym lek podawano jako przedłużenie wcześniejszej chemioterapii pierwszego rzutu, obserwowano większą częstość ciężkiej i przedłużonej neutropenii i trombocytopenii u pacjentów, którzy otrzymywali lek w ciągu 4 miesięcy po skojarzonej chemioterapii obejmującej fludarabinę i mitoksantron i (lub) cyklofosfamid w porównaniu do pacjentów otrzymujących inne schematy chemioterapii. W związku z tym ryzyko toksyczności hematologicznej może być zwiększone w przypadku podawania leku krótko (<4 miesiące) po stosowaniu schematów leczenia zawierających fludarabinę. Nie prowadzono badań w zakresie bezpieczeństwa stosowania i skuteczności immunizacji jakąkolwiek szczepionką, szczególnie szczepionkami zawierającymi żywe wirusy.
Zevalin - dawkowanie
Preparat powinien być stosowany i podawany wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny, a jego przygotowanie musi odbywać się zgodnie z wymogami w zakresie bezpieczeństwa radiologicznego i jakości farmaceutycznej. Preparat należy stosować po wcześniejszym leczeniu rytuksymabem (szczegółowe wskazówki odnośnie stosowania rytuksymabu można znaleźć w informacjach o produkcie). Leczenie obejmuje dwa dożylne podania rytuksymabu i jedno podanie preparatu znakowanego radioizotopem [90Y] w następującej kolejności: dzień 1 - dożylna infuzja rytuksymabu w dawce 250 mg/m2; dzień 7, 8 lub 9 - dożylna infuzja rytuksymabu w dawce 250 mg/m2 krótko (w ciągu 4 h) przed podaniem preparatu Zevalin znakowanego radioizotopem [90Y] w 10-minutowej dożylnej infuzji dożylnej. Brak danych dotyczących wielokrotnego stosowania preparatu. Zalecana dawka radioaktywności roztworu preparatu znakowanego radioizotopem [90Y] to: Leczenie pacjentów z oporną na leczenie CD20+ postacią grudkowego B-komórkowego chłoniaka nieziarniczego lub pacjentów z nawrotem choroby po leczeniu rytuksymabem - pacjenci z liczbą płytek krwi ≥ 150 000 płytek/mm3: 15 MBq/kg mc., pacjenci z liczbą płytek krwi 100 000-150 000 płytek/mm3: 11 MBq/kg mc. Maksymalna dawka nie może przekraczać 1200 Mbq. Leczenie konsolidacyjne, po indukcji remisji, wcześniej nieleczonych pacjentów z chłoniakiem grudkowym - pacjenci z liczbą płytek krwi wynoszącą ≥ 150 000 płytek/ mm3: 15 MBq/kg do maksymalnej dawki 1200 MBq, pacjenci z liczbą płytek krwi mniejszą niż 150 000 płytek/mm3. Nie obserwowano ogólnych różnic w zakresie bezpieczeństwa stosowania i skuteczności między tymi pacjentami a młodszymi pacjentami. Nie badano bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek. Sposób podania: roztwór przygotowany do wlewu należy podawać podczas powolnej infuzji dożylnej, przez 10 min. Nie należy podawać preparatu w postaci bolusa dożylnego. Infuzję preparatu należy podawać bezpośrednio do zestawu infuzyjnego po wcześniejszym zatrzymaniu przepływu płynu. W zestawie infuzyjnym pomiędzy pacjentem a portem infuzyjnym powinien znajdować się filtr o niskim stopniu wiązania białka, o gęstości 0,2 lub 0,22 mikrona. Po zakończeniu infuzji preparatu należy przepłukać zestaw infuzyjny co najmniej 10 ml 0,9% roztworu NaCl.
Zevalin - uwagi
Preparat może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych ze względu na bardzo często występujące zawroty głowy. Zaleca się użycie preparatu bezpośrednio po przeprowadzeniu znakowania radioizotopem. Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną preparatu do użycia przez 8 h, bez dostępu światła w temperaturze 2-8st.C. Sposób przechowywania powinien być zgodny z krajowymi przepisami regulującymi sposób postępowania z materiałami radioaktywnymi.
