Zifam - skład
1 tabl. powl. zawiera 10 mg, 20 mg, 40 mg lub 80 mg symwastatyny. Lek zawiera laktozę.
Reklama
Zifam - działanie
Aktywny metabolit symwastatyny (beta-hydroksykwas) jest inhibitorem reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylokoenzymu A (HMG-CoA). Enzym ten katalizuje konwersję HMG-CoA do mewalonianu, czyli wczesną reakcję i zarazem etap kontrolny biosyntezy cholesterolu. Symwastatyna zmniejsza zarówno prawidłowe, jak i zwiększone stężenie cholesterolu LDL. Mechanizm zmniejszenia stężenia cholesterolu LDL przez symwastatynę może być wynikiem zarówno zmniejszenia stężenia cholesterolu VLDL, jak i indukcji receptora LDL, co prowadzi do zmniejszenia produkcji i zwiększonego katabolizmu cholesterolu LDL. Obserwuje się również znaczne zmniejszenie stężenia apolipoproteiny B. Ponadto, symwastatyna umiarkowanie zwiększa stężenie cholesterolu HDL i zmniejsza stężenie triglicerydów w osoczu. Po podaniu doustnym mniej niż 5% dawki dostaje się do krążenia ogólnego w postaci beta-hydroksykwasu. Maksymalne stężenie aktywnych inhibitorów w osoczu występują w ciągu ok. 1-2 h po podaniu. Przyjęcie symwastatyny z posiłkiem nie wpływa na jej wchłanianie. Lek i jego metabolity wiążą się z białkami osocza w ponad 95%. Symwastatyna jest substratem dla CYP3A4, głównymi metabolitami są: beta-hydroksykwas i 4 inne aktywne metabolity. 13% dawki wydalane jest z moczem, 60% z kałem.
Reklama
Zifam - wskazania
Leczenie pierwotnej hipercholesterolemii lub dyslipidemii mieszanej w połączeniu z dietą, gdy reakcja na dietę lub na inne niefarmakologiczne metody leczenia (ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczająca. Leczenie homozygotycznej hipercholesterolemii rodzinnej, w połączeniu z dietą i innymi metodami leczenia obniżającego stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub w przypadkach, gdy inne metody leczenia nie mogą być stosowane. Zmniejszenie zachorowalności i śmiertelności z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego u pacjentów z jawną miażdżycą naczyń wieńcowych lub cukrzycą, z prawidłowym lub z podwyższonym stężeniem cholesterolu, jako leczenie wspomagające, mające na celu skorygowanie innych czynników ryzyka lub uzupełnienie innej terapii zapobiegającej chorobom serca.
Reklama
Zifam - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki leku. Czynna choroba wątroby lub niewyjaśnione, utrzymujące się zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Ciąża i okres karmienia piersią. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów enzymu CYP3A4 (np. itrakonazolu, ketokonazolu, inhibitorów proteazy HIV, erytromycyny, klarytromycyny, telitromycyny i nefazodonu).
Reklama
Zifam - ostrzeżenia
Symwastatyna może sporadycznie wywoływać miopatię, niekiedy prowadzącą do rabdomiolizy (odnotowano bardzo rzadkie przypadki zgonów). Ostrożnie stosować u pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia rabdomiolizy: u pacjentów w podeszłym wieku (> 70 lat), z zaburzeniami czynności nerek, z oporną na leczenie lub nieleczoną niedoczynnością tarczycy, z dziedzicznymi zaburzeniami ze strony układu mięśniowego w wywiadzie (również rodzinnym), u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiło toksyczne działanie statyn lub fibratów na mięśnie oraz u pacjentów z uzależnieniem od alkoholu. U tych pacjentów należy rozważyć spodziewane korzyści leczenia i związane z tym ryzyko, przed rozpoczęciem leczenia oznaczyć aktywność kinazy kreatynowej (CK) oraz monitorować stan zdrowia pacjenta. Jeżeli aktywność CK jest wyższa niż 5-krotność górnej granicy normy (GGN) - nie należy rozpoczynać leczenia. Podawanie leku musi być przerwane, jeśli nastąpi zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (ponad 5-razy powyżej GGN); należy rozważyć przerwanie leczenia jeżeli objawy ze strony mięśni są znacznie nasilone nawet gdy aktywność CK jest niższa niż 5-krotność GGN. W przypadku podejrzenia miopatii z jakiegokolwiek innego powodu lek należy odstawić. Jeśli objawy ze strony mięśni ustąpią i wartość CK powróciła do normy, można rozważyć ponowne podanie statyny w najmniejszej skutecznej dawce przy ścisłej kontroli stanu zdrowia pacjenta. Leczenie należy przerwać na kilka dni przed planowanym dużym zabiegiem chirurgicznym lub jeśli konieczne jest podjęcie leczenia internistycznego lub chirurgicznego. U wszystkich pacjentów przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonywanie badań oceniających czynność wątroby, a następnie gdy będzie to wskazane klinicznie. Dawka 80 mg symwastatyny zalecana jest tylko pacjentom z ciężką hipercholesterolemią i dużym ryzykiem powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego. U pacjentów, u których wymagane jest stosowanie symwastatyny w dawce 80 mg należy wykonać dodatkowy test oceniający czynność wątroby przed zmianą dawkowania, 3 miesiące po zmianie dawkowania na 80 mg, a następnie co pewien czas (np. co pół roku) w 1. roku leczenia. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, u których stwierdzono zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy - u tych pacjentów należy niezwłocznie powtórzyć badania a następnie przeprowadzać je częściej. Należy przerwać stosowanie leku jeżeli utrzymuje się stałe zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwłaszcza gdy osiągnie ono 3-krotność GGN i będzie się utrzymywać. Lek należy stosować ostrożnie u osób pijących znaczne ilości alkoholu. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży. Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Zifam - ciąża
Leku nie należy stosować leku u kobiet w ciąży oraz u kobiet planujących ciążę lub tych, u których podejrzewana jest ciąża. Kobiety przyjmujące lek nie powinny karmić piersią ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań niepożądanych u dziecka.
Reklama
Zifam - efekty uboczne
Rzadko: miopatia, rabdomioliza, ból mięśni, kurcze mięśni, zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, niestrawność, biegunka, nudności, wymioty, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, żółtaczka, ból głowy, zawroty głowy, parestezje, neuropatia obwodowa, niedokrwistość, wysypka, świąd, łysienie, astenia, zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej, kinazy kreatynowej w surowicy. Opisywano rzadkie przypadki zespołu nadwrażliwości z objawami takimi jak: obrzęk naczynioruchowy, zespół toczniopodobny, ból mięśni typu reumatoidalnego, zapalenie mięśni i skóry, zapalenie naczyń, małopłytkowość, eozynofilia, podwyższone OB, zapalenie stawów, bóle stawów, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, gorączka, uderzenia gorąca, duszność, złe samopoczucie.
Zifam - interakcje
Jednoczesne stosowanie symwastatyny oraz fibratów (oprócz fenofibratu) i niacyny (≥1g/dobę) zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii. Gemfibrozyl zwiększa stężenie symwastatyny w osoczu - unikać skojarzonego leczenia, ale jeśli zastosowanie jest konieczne, nie należy stosować dawki większej niż 10 mg symwastatyny na dobę. Nie ma dowodów, że ryzyko wystąpienia miopatii podczas jednoczesnego stosowania symwastatyny i fenofibratu jest większe niż łączne ryzyko stosowania każdego z tych leków osobno. Nie ma dostępnych danych z zakresu farmakokinetyki i monitorowania bezpieczeństwa stosowania dotyczących innych fibratów. Przeciwwskazane jest stosowanie symwastatyny z silnymi inhibitorami cytochromu P450 3A4 (itrakonazol, ketokonazol, inhibitory proteazy HIV, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna i nefazodon). W przypadku jednoczesnego stosowania symwastatyny: z cyklosporyną, danazolem i innymi fibratami (z wyjątkiem fenofibratu) nie stosować dawki większej niż 10 mg symwastatyny na dobę; z amiodaronem, werapamilem nie stosować dawki większej niż 20 mg symwastatyny na dobę; z diltiazemem nie stosować dawki większej niż 40 mg symwastatyny na dobę. Podczas skojarzonego leczenia symwastatyną i kwasem fusydowym należy dokładnie monitorować pacjentów, należy rozważyć czasowe zaprzestanie stosowania symwastatyny. Podczas leczenia symwastatyną należy unikać picia soku grejpfrutowego. Symwastatyna może umiarkowanie nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny. Symwastatyna nie wpływa hamująco na CYP3A4 - nie wpływa na stężenie w osoczu innych substancji metabolizowanych z udziałem CYP3A4.
Zifam - dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Hipercholesterolemia: początkowo 10-20 mg raz na dobę, wieczorem; jeżeli konieczne jest znaczne zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL (powyżej 45%) dawka początkowa może wynosić 20-40 mg raz na dobę, wieczorem. Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna: 40 mg raz na dobę, wieczorem lub 80 mg w 3 dawkach podzielonych: 20 mg, 20 mg i wieczorem 40 mg; w tej grupie pacjentów symwastatynę należy stosować jako leczenie uzupełniające jednocześnie z innymi metodami leczenia zmniejszającymi stężenie lipidów (np. aferezą LDL), lub w monoterapii, jeśli inne metody są niedostępne. Zapobieganie zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego: 20-40 mg raz na dobę, wieczorem; leczenie należy rozpoczynać jednocześnie z wprowadzeniem diety i ćwiczeń fizycznych. Terapia skojarzona: symwastatynę należy przyjmować powyżej 2 h przed lub powyżej 4 h po podaniu leków wiążących kwasy żółciowe. W przypadku łącznego stosowania z cyklosporyną, danazolem, gemfibrozylem, fibratami (z wyjątkiem fenofibratu) lub niacyną w dawkach zmniejszających stężenie lipidów (≥ 1 g dziennie) dawka jednocześnie podawanej symwastatyny nie powinna być większa niż 10 mg na dobę; u pacjentów przyjmujących amiodaron lub werapamil dawka symwastatyny nie powinna być większa niż 20 mg na dobę. Nie należy przekraczać dawki 40 mg na dobę u pacjentów przyjmujących jednocześnie diltiazem. Maksymalna dawka dobowa leku wynosi 80 mg. Zmiany dawkowania należy przeprowadzać w odstępach czasu nie krótszych niż 4 tyg. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) należy rozważyć stosowanie symwastatyny w dawce większej niż 10 mg na dobę, jeśli takie dawki okażą się niezbędne należy je stosować szczególnie ostrożnie. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku.
Zifam - uwagi
Lek może sporadycznie powodować zawroty głowy - należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych.
