Zyloric

Zyloric - skład

1 tabl. zawiera 100 mg lub 300 mg allopurynolu.

Reklama

Zyloric - działanie

Inhibitor oksydazy ksantynowej. Allopurynol i jego główny metabolit oksypurynol zmniejszają stężenie kwasu moczowego w osoczu i w moczu przez hamowanie aktywności oksydazy ksantynowej, enzymu katalizującego utlenianie hipoksantyny do ksantyny oraz ksantyny do kwasu moczowego. U niektórych pacjentów z hiperurykemią, oprócz hamowania katabolizmu puryn zmniejszone zostaje również wytwarzanie puryn de novo przez hamowanie na zasadzie sprzężenia zwrotnego fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej. Allopurynol jest czynny po podaniu doustnym i szybko wchłania się z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Biodostępność leku ocenia się na 67-90%. Maksymalne stężenie leku w osoczu występuje zwykle po ok. 1,5 h, następnie stężenie leku szybko zmniejsza się tak, że po 6 h jest już trudne do wykrycia. Maksymalne stężenie oksypurynolu w osoczu występuje zwykle po 3-5 h po doustnym podaniu i utrzymuje się znacznie dłużej. Allopurynol wiąże się z białkami osocza w nieznacznym stopniu. Około 20% przyjętej dawki allopurynolu wydalane jest z kałem. Allopurynol ulega wydaleniu głównie po przemianie metabolicznej do oksypurynolu, katalizowanej przez oksydazę ksantynową oraz oksydazę aldehydową. Mniej niż 10% leku jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej. T_0,5 allopurynolu w osoczu wynosi 1-2 h. Oksypurynol jest słabszym inhibitorem oksydazy ksantynowej niż allopurynol, ale jego T_0,5 jest znacznie dłuższy i ocenia się, że wynosi u człowieka ok. 13-30 h. Dlatego też pojedyncza dobowa dawka preparatu hamuje aktywność oksydazy ksantynowej przez okres 24 h.

Reklama

Zyloric - wskazania

Lek jest stosowany w celu zmniejszenia wytwarzania moczanów/kwasu moczowego w chorobach, w których ich odkładanie już nastąpiło (np. dnawe zapalenie stawów, guzki dnawe, kamica nerkowa) lub w stanach klinicznych, w których istnieje takie ryzyko (np. leczenie nowotworów potencjalnie prowadzące do ostrej nefropatii moczanowej). Główne stany kliniczne, w których może nastąpić odkładanie moczanów/kwasu moczowego to: dna samoistna, kamica moczanowa, ostra nefropatia moczanowa, choroby nowotworowe i zespoły mieloproliferacyjne z szybkim obrotem komórkowym, w których zwiększone stężenie moczanów występuje samoistnie lub wywołane jest leczeniem cytotoksycznym, zaburzenia czynności niektórych enzymów, prowadzące do nadprodukcji moczanów, np.: fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej (np. zespół Lesch-Nyhana); glukozo-6-fosfatazy (np. choroba spichrzeniowa glikogenu); syntetazy fosforybozylopirofosforanowej; amidotransferazy fosforybozylopirofosforanowej; fosforybozylotransferazy adeninowej. Leczenie kamicy nerkowej z 2,8-dihydroksyadeninowymi (2,8-DHA) kamieniami nerkowymi, powstałymi w wyniku zmniejszonej aktywności fosforybozylotransferazy adeninowej. Leczenie nawracającej kamicy nerkowej, z kamieniami nerkowymi o mieszanym składzie wapniowo-szczawianowym, z towarzyszącą hiperurykozurią, w przypadku gdy próby leczenia dietą, płynami i innymi sposobami okazały się nieskuteczne.

Reklama

Zyloric - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na allopurynol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu.

Reklama

Zyloric - ostrzeżenia

W przypadku wystąpienia wysypki lub innych objawów nadwrażliwości preparat należy natychmiast odstawić. Szczególną ostrożność zachować u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby należy stosować mniejsze dawki leku. Ze względu na ryzyko zaburzeń czynności nerek należy zachować ostrożność stosując preparat u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca, leczonych np. diuretykami lub inhibitorami ACE. Bezobjawowa hiperurykemia nie jest wskazaniem do stosowania leku i może być wyrównana przez podawanie płynów, zastosowanie odpowiedniej diety oraz leczenie jej przyczyny. Nie należy rozpoczynać leczenia allopurynolem podczas ostrego napadu dny; rozpoczęcie stosowania allopurynolu przed całkowitym ustąpieniem ostrego napadu dny może wywołać kolejne napady. W początkowym okresie stosowania preparatu może wystąpić ostre dnawe zapalenie stawów, dlatego zaleca się profilaktyczne stosowanie odpowiedniego leku przeciwzapalnego lub kolchicyny przez kilka miesięcy. Jeśli u pacjenta przyjmującego allopurynol wystąpi ostry napad dny, należy kontynuować leczenie allopurynolem nie zmieniając dawki leku i jednocześnie podawać odpowiedni środek przeciwzapalny. W stanach, w których występuje znaczne zwiększenie wytwarzania moczanów (np. w chorobach nowotworowych i podczas ich leczenia, w zespole Lesch-Nyhana) może wystąpić odkładanie się złogów ksantynowych w drogach moczowych - ryzyko to można zminimalizować zapewniając właściwe nawodnienie pacjenta w celu uzyskania optymalnego rozcieńczenia moczu. Ponieważ prawidłowe leczenie preparatem doprowadza do rozpuszczenia dużych kamieni moczanowych znajdujących się w miedniczkach nerkowych, istnieje niewielka możliwość zaklinowania się ich w moczowodzie. Stosowanie leku u dzieci jest rzadko wskazane, z wyjątkiem chorób nowotworowych (szczególnie białaczki) i niektórych zaburzeń enzymatycznych, takich jak zespół Lesch-Nyhana. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Reklama

Zyloric - ciąża

Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy nie ma bezpieczniejszej alternatywy a sama choroba niesie za sobą ryzyko dla matki lub nienarodzonego dziecka. Allopurynol i oksypurynol są wydzielane z mlekiem kobiet karmiących piersią; brak danych dotyczących wpływu allopurynolu i jego metabolitów na dziecko karmione piersią.

Reklama

Zyloric - efekty uboczne

Często: wysypka (zmiany swędzące, grudkowo-plamiste, niekiedy łuskowate, czasem plamicze i rzadko złuszczające) - w przypadku wystąpienia natychmiast odstawić lek; jeżeli wystąpią zmiany o niewielkim nasileniu, po ich ustąpieniu można, jeśli jest to konieczne, ponownie podać lek, stosując początkowo małą dawkę (np. 50 mg na dobę) i stopniowo ją zwiększać; jeśli zmiany skórne wystąpią ponownie, lek odstawić na stałe. Niezbyt często: bezobjawowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wymioty, nudności, reakcje nadwrażliwości. Rzadko: zapalenie wątroby (w tym martwica i ziarniniakowe zapalenie wątroby). Rzadko występują ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje skórne ze złuszczaniem naskórka, gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych, bólami stawów i (lub) eozynofilią, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna nekroliza naskórka. Związane z tym zapalenie naczyń i odczyny tkankowe mogą przejawiać się w różnoraki sposób, w tym zapaleniem wątroby, zaburzeniami czynności nerek i bardzo rzadko drgawkami. Bardzo rzadko opisywano wstrząs anafilaktyczny. Tego rodzaju objawy mogą wystąpić w każdym momencie leczenia. Jeśli wystąpią lek należy odstawić natychmiast i na stałe.
Bardzo rzadko: czyraczność, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, trombocytopenia, limfadenopatia angioimmunoblastyczna, cukrzyca, hiperlipidemia, depresja, śpiączka, porażenia, ataksja, neuropatia, parestezje, senność, ból głowy, zaburzenia smaku, zaćma, zaburzenia widzenia, zmiany w obszarze plamki żółtej, zawroty głowy, dławica piersiowa, bradykardia, nadciśnienie tętnicze, nawracające krwawe wymioty, biegunki tłuszczowe, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zmiana częstości wypróżnień, obrzęk naczynioruchowy, rumień trwały, łysienie, odbarwienie włosów, krwiomocz, mocznica, niepłodność u mężczyzn, zaburzenia erekcji, ginekomastia, obrzęki, ogólne złe samopoczucie, osłabienie, gorączka.

Zyloric - interakcje

Jednoczesne podawanie preparatu z 6-merkaptopuryną lub azatiopryną powoduje wydłużenie czasu działania tych leków - przy jednoczesnym stosowaniu należy stosować tylko 1/4 należnej dawki 6-merkaptopuryny lub azatiopryny. Dostępne dane sugerują, że obecność allopurynolu wydłuża T_0,5 widarabiny - w przypadku jednoczesnego podawania obu leków konieczna jest uważna obserwacja pacjenta w celu wykrycia objawów zwiększonego działania toksycznego. Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego/moczanów, takie jak probenecyd Iub salicylany w dużych dawkach mogą przyspieszyć wydalanie oksypurynolu, co może zmniejszyć skuteczność preparatu (kliniczne znaczenie tej interakcji należy ocenić indywidualnie w każdym przypadku). U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, którym podaje się jednocześnie allopurynol i chlorpropamid, może wystąpić większe ryzyko przedłużenia działania hipoglikemizującego. Rzadko opisywano przypadki zwiększenia działania przeciwzakrzepowego leków z grupy pochodnych kumaryny, w tym warfaryny, podczas jednoczesnego stosowania z allopurynolem - pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe należy uważnie monitorować. Allopurynol może hamować utlenianie fenytoiny w wątrobie, ale kliniczne znaczenie tej reakcji nie zostało wykazane. W trakcie leczenia allopurynolem może wystąpić hamowanie metabolizmu teofiliny - należy monitorować stężenie teofiliny u pacjentów, którzy rozpoczynają leczenie allopurynolem, lub gdy zwiększana jest jego dawka. Obserwowano zwiększenie częstości występowania wysypek skórnych u pacjentów przyjmujących jednocześnie ampicylinę lub amoksycylinę i allopurynol - zaleca się, jeśli to tylko możliwe, stosowanie innych antybiotyków niż ampicylina lub amoksycylina u pacjentów leczonych allopurynolem. Obserwowano nasilenie hamowania czynności szpiku kostnego u pacjentów z chorobą nowotworową (inną niż białaczka), leczonych cyklofosfamidem oraz innymi lekami cytotoksycznymi i otrzymujących jednocześnie allopurynol. Jednakże w kontrolowanym badaniu klinicznym u pacjentów leczonych cyklofosfamidem, doksorubicyną, bleomycyną, prokarbazyną lub chlormetyną, allopurynol nie zwiększał toksyczności tych leków. Doniesienia wskazują, że stężenie cyklosporyny w osoczu może zwiększyć się podczas jednoczesnego podawania allopurynolu - istnieje ryzyko nasilenia toksyczności cyklosporyny podczas jednoczesnego podawania tych leków. Jednoczesne stosowanie allpurynolu (w dawce 300 mg na dobę) u zdrowych ochotników oraz u pacjentów zakażonych wirusem HIV otrzymujących dydanozynę powodowało podwojenie wartości C_max w osoczu oraz AUC dydanozyny, pozostając bez wpływu na końcowy T_0,5 - może być konieczne zmniejszenie dawki dydanozyny u pacjentów otrzymujących jednocześnie allopurynol.

Zyloric - dawkowanie

Doustnie. Dorośli: dawka początkowa wynosi zazwyczaj 100 mg na dobę. Dawkę tę należy zwiększać tylko w przypadku, gdy efekt terapeutyczny jest niezadowalający. Zaleca się następujące schematy dawkowania: 100-200 mg/dobę w stanach lekkich; 300-600 mg/dobę w stanach umiarkowanie ciężkich; 700-900 mg/dobę w stanach ciężkich. Jeśli konieczne jest obliczenie dawki w przeliczeniu na kg mc., należy stosować następujący zakres dawek: 2-10 mg/kg mc. na dobę. Dzieci poniżej 15 lat: 10-20 mg/kg mc. na dobę, do maksymalnej dawki 400 mg na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować najmniejsze skuteczne dawki leku. U pacjentów w ciężką niewydolnością nerek wskazane może być stosowanie dawki mniejszej niż 100 mg/dobę lub też podawanie dawki 100 mg w odstępach dłuższych niż 24 h. W niewydolności nerek, jeśli możliwe jest monitorowanie stężenia oksypurynolu w osoczu, dawkowanie leku należy ustalić tak, aby stężenie oksypurynolu było mniejsze niż 100 µmol/l (15,2 mg/l). Dawkowanie u pacjentów dializowanych: jeśli pacjent wymaga dializy 2-3 razy w tyg. należy rozważyć następujący alternatywny schemat dawkowania: 300-400 mg preparatu tuż po każdej dializie, bez podawania kolejnych dawek do czasu następnego zabiegu. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawki leku; zaleca się okresowe wykonywanie testów czynnościowych wątroby we wstępnym okresie leczenia. Dawkowanie w leczeniu chorób z intensywnym obrotem moczanowym, np. w chorobach nowotworowych, w zespole Lesch-Nyhana: zaleca się zastosowanie leku przed rozpoczęciem leczenia cytotoksycznego w celu wyrównania hiperurykemii i (lub) hiperurykozurii. Istotne jest zapewnienie właściwego nawodnienia pacjenta w celu utrzymania optymalnej diurezy oraz alkalizacja moczu w celu zwiększenia rozpuszczalności moczanów/kwasu moczowego. Allopurynol należy stosować w dawkach mieszczących się w dolnych granicach zalecanego zakresu dawkowania. W przypadku pacjentów z nefropatią moczanową lub inną patologią zaburzającą czynność nerek, należy przestrzegać zaleceń dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Sposób podania. Preparat można przyjmować raz na dobę po posiłku. Jeśli dobowa dawka jest większa niż 300 mg i wystąpią objawy nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego, lek można podawać w dawkach podzielonych.

Zyloric - uwagi

Podczas leczenia należy oznaczać stężenie moczanów w surowicy i w moczu oraz kwasu moczowego w moczu, w celu dostosowania dawki leku. Preparat może powodować zawroty głowy, senność, ataksję - należy zachować szczególną ostrożność do czasu upewnienia się, że lek nie wywołuje negatywnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.