Jedną z najczęściej występujących chorób oczu jest jaskra, która dotyka osoby w każdym wieku i początkowo przebiega bezobjawowo. Nieleczona prowadzi do znacznego uszkodzenia wzroku, a nawet zupełnej jego utraty. Według badań jaskra jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty wzroku na świecie.
Za jaskrę odpowiedzialny jest wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. Pierwszym zauważalnym objawem jest bolesny atak jaskry, który doprowadza do zaczerwienienia gałki ocznej. Do objawów jaskry zalicza się również pojawiającą się po przebudzeniu mglistość, zawroty głowy oraz ból oczu.
Leczenie jaskry opiera się na stopniowym obniżaniu ciśnienia wewnątrz gałki ocznej przy pomocy leków lub operacji. Jaskra bywa dziedziczna, dlatego osoba, której członkowie rodziny chorowali na jaskrę, powinna wykonywać regularne badania oczu.
Jedną z częstszych chorób oczu jest również zaćma (katarakta), która - podobnie jak jaskra - przez długi czas może przebiegać bezobjawowo. Doprowadza do zmętnienia soczewki i w konsekwencji zupełnej utraty wzroku. Zaćmę dzieli się na wrodzoną oraz nabytą. Najczęściej pojawia się u osób po 60. roku życia.
Pierwsze objawy dotyczą zmian w postrzeganiu – przedmioty stają się niewyraźne, pojawiają się również problemy z czytaniem lub oglądaniem telewizji, obraz staje się nieostry. Zaćma nabyta może być następstwem cukrzycy, urazu gałki ocznej lub zapalenia rogówki. Leczenie polega na wszczepieniu specjalnej, plastikowej soczewki.
Zapalenie spojówek zalicza się do najczęściej występujących chorób okulistycznych. Jej przebieg jest niejednorodny. Zapaleniu ulega cienka błona śluzowa pokrywająca część gałki ocznej i znajdująca się w wewnętrznej części powieki. Oczy stają się zaczerwienione, a z kanalików łzowych wypływa wydzielina towarzysząca zapaleniu. Poza zaczerwienieniem pojawia się również silne pieczenie oczu, niekontrolowane łzawienie, szczypanie, sklejanie powiek, światłowstręt. Gałka oczna jest silnie przekrwiona. Wydzielina staje się wodnista lub ropna.
Zapalenie spojówek może mieć charakter zakaźny, alergiczny lub mechaniczny (działanie dymu, światła, wiatru). Leczenie polega na regularnym stosowaniu kropli do oczu lub specjalnych maści. Przy ostrym zapaleniu konieczne jest leczenie.
Ta przewlekła choroba pojawia się u osób po 50. roku życia i jest jedną z przyczyn utraty wzroku osób starszych. Plamka żółta to część siatkówki, odpowiedzialna za rozróżnianie kolorów oraz szczegółów. Jej uszkodzenie doprowadza do zaburzeń widzenia, ostrości oraz postrzegania barw. Pierwsze objawy dotyczą problemów z czytaniem.
Przyczyny uszkodzenia tej części siatkówki nadal nie są dokładnie znane. Wiadomo jednak, że narażone na zwyrodnienie plamki żółtej są osoby po 50. roku życia, które palą papierosy, często wystawiają wzrok na działanie promieni słonecznych, mają cukrzycę, nadciśnienie oraz niedobór witaminy A i E.
Do odwarstwienia siatkówki dochodzi, gdy delikatna siatkówka odkleja się od naczyniówki, czyli ściany gałki ocznej. Może doprowadzić do początkowego zaburzenia wzroku, a następnie ślepoty. Odklejeniu siatkówki nie towarzyszy ból, ale możliwe jest wystąpienie innych objawów, takich jak wrażenie zasłony lub błysków.
Na odwarstwienie siatkówki narażone są osoby, które mają więcej niż 50 lat, chorują na cukrzycę, urodziły się przed wyznaczonym terminem. Ryzyko wystąpienia choroby pojawia się również przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów lub wysiłku fizycznym. W przypadku odklejenia siatkówki wymagana jest natychmiastowa, najczęściej operacyjna interwencja lekarza.
Czytaj też:
