Dropzol Tim - skład
1 ml roztworu zawiera 20 mg dorzolamidu (w postaci chlorowodorku) i 5 mg tymololu (w postaci maleinianu). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.
Reklama
Dropzol Tim - działanie
Preparat zawiera dwie substancje czynne, które obniżają podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej za pośrednictwem różnych mechanizmów działania. Połączone działanie obu leków powoduje większe obniżenie ciśnienia śródgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Chlorowodorek dorzolamidu silnie hamuje aktywność anhydrazy węglanowej II. Zahamowanie aktywności tego enzymu w aparacie rzęskowym zmniejsza wydzielanie cieczy wodnistej, prawdopodobnie przez spowolnienie tworzenia jonów wodorowęglanowych, w następstwie tego ograniczenie transportu sodu i płynu. Maleinian tymololu jest nieselektywnym lekiem blokującym receptory β-adrenergiczne. Główne działanie tymololu związane jest ze zmniejszeniem wytwarzania cieczy wodnistej, ponadto obserwowano także niewielkie zwiększenie odpływu płynu. Po zastosowaniu miejscowym preparat obniża podwyższone ciśnienie śródgałkowe, niezależnie od tego czy jest ono związane z jaskrą, czy też nie.
Reklama
Dropzol Tim - wskazania
Leczenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem przesączania lub jaskrą torebkową w przypadku, gdy monoterapia miejscowym β-adrenolitykiem nie jest skuteczna.
Reklama
Dropzol Tim - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na dorzolamid lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadreaktywność dróg oddechowych w tym astma oskrzelowa występująca aktualnie lub w wywiadzie oraz ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. nie kontrolowany przez rozrusznik, jawna niewydolność krążenia, wstrząs kardiogenny. Ciężka niewydolność nerek (CCr <30 ml/min) lub kwasica hiperchloremiczna.
Reklama
Dropzol Tim - ostrzeżenia
Działanie na układ sercowo-naczyniowy/oddechowy. Tak jak w przypadku innych leków okulistycznych podawanych miejscowo, lek wchłania się do krążenia ogólnego. Wchodzący w skład leku tymolol jest β-adrenolitykiem. Zatem przy podawaniu miejscowym mogą wystąpić takie same działania niepożądane, jakie stwierdzano przy ogólnym podawaniu β-adrenolityków. Częstość występowania systemowych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oczu jest mniejsza niż po podaniu ogólnym. Zaburzenia serca. U pacjentów z chorobami układu krążenia (np. choroba niedokrwienna serca, dławica Prinzmetala i niewydolność serca) i niedociśnieniem tętniczym, należy przeprowadzić krytyczną ocenę leczenia β-adrenolitykami i rozważyć zastosowanie innych substancji czynnych. Pacjenci z chorobami układu krążenia powinni być obserwowani w kierunku objawów pogorszenia tych chorób i wystąpienia działań niepożądanych. Ze względu na negatywny wpływ na czas przewodzenia, β -adrenolityki powinny być ostrożnie stosowane u pacjentów z blokiem serca Ist.. Zaburzenia naczyniowe. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (np. z ciężką postacią choroby Raynauda lub zespołem Raynauda) powinni być leczeni z ostrożnością. Zaburzenia oddychania. Po podaniu niektórych okulistycznych β-adrenolityków odnotowano działania niepożądane ze strony układu oddechowego, w tym zgony na skutek skurczu oskrzeli wśród chorych na astmę. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) i tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Jednocześnie stosowane leki. Wpływ na ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znane działania wynikające ze stosowania leków blokujących receptory β-adrenergiczne może być nasilony, gdy tymolol jest podawany pacjentom już otrzymującym lek β-adrenolityczny o działaniu ogólnym. U takich pacjentów należy uważnie obserwować reakcję. Nie zaleca się stosowania jednocześnie dwóch podawanych miejscowo leków blokujących receptory β-adrenergiczne. Nie zaleca się stosowania jednocześnie dorzolamidu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej. Niewydolność wątroby. Nie oceniano bezpieczeństwa stosowania leku u pacjentów z upośledzeniem funkcji wątroby, z tego względu należy zachować ostrożność w tej grupie chorych. Reakcje anafilaktyczne. Tak jak w przypadku innych leków okulistycznych stosowanych miejscowo, lek może ulegać wchłanianiu systemowemu. Dorzolamid jest sulfonamidem, dlatego po podaniu miejscowym mogą wystąpić takie same działania niepożądane, jak przy podaniu ogólnym sulfonamidów, w tym ciężkie reakcje, takie jak zespół Stevensa-Johnsona i toksyczno-rozpływna martwica naskórka. Należy przerwać stosowanie leku, jeśli pojawią się ciężkie działania niepożądane lub objawy nadwrażliwości. Po podaniu leku zawierającego dorzolamid i tymolol w postaci kropli do oczu, roztworu stwierdzono miejscowe działania niepożądane ze strony oka, podobne do tych obserwowanych po podaniu kropli do oczu zawierających dorzolamidu chlorowodorek. W przypadku wystąpienia takich działań należy rozważyć odstawienie leku. Tymolol: podczas stosowania leków β-adrenolitycznych pacjenci, u których w wywiadzie występuje atopia lub ciężkie reakcje anafilaktyczne na wiele alergenów, mogą wykazywać większą nadwrażliwość na ekspozycję na alergeny i mogą nie reagować na dawki adrenaliny zwykle stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznej. Zakończenie leczenia. Podobnie jak w przypadku β-adrenolityków podawanych ogólnie, jeśli konieczne jest odstawienie roztworu do oczu tymololu u pacjentów z chorobą wieńcową, lek należy odstawiać stopniowo. Dodatkowe skutki zablokowania receptorów beta-adrenergicznych. Hipoglikemia/cukrzyca: β-adrenolityki należy stosować ostrożnie u pacjentów z samoistną hipoglikemią lub u pacjentów z cukrzycą chwiejną, jak również β-adrenolityki mogą maskować przedmiotowe i podmiotowe objawy ostrej hipoglikemii. β-adrenolityki mogą także maskować objawy nadczynności tarczycy. Nagłe przerwanie leczenia β-adrenolitykami może spowodować zaostrzenie objawów. Choroby rogówki: Okulistyczne beta-adrenolityki mogą wywoływać suchość oczu. Pacjenci z chorobami rogówki powinni zachowywać ostrożność. Znieczulenie chirurgiczne: preparaty okulistyczne β-adrenolityczne mogą blokować ogólnoustrojowy efekt pobudzenia receptorów β-adrenergicznych przez takie leki, jak np. adrenalina. Anestezjolog powinien być poinformowany, gdy pacjent otrzymuje tymolol. Leczenie β-adrenolitykami może nasilać objawy myasthenia gravis. Dodatkowe skutki hamowania anhydrazy węglanowej. Leczenie doustnymi inhibitorami anhydrazy węglanowej wiązało się z występowaniem kamicy układu moczowego w wyniku zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej, zwłaszcza u pacjentów z kamicą nerkową w wywiadzie. Chociaż nie obserwowano zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej w trakcie stosowania leku, niezbyt często stwierdzano kamicę moczową. Lek zawiera miejscowy inhibitor anhydrazy węglanowej, który ulega wchłanianiu systemowemu, pacjenci z kamicą nerkową w wywiadzie mogą być narażeni na większe ryzyko kamicy moczowej podczas stosowania leku. Inne: postępowanie w przypadku ostrej jaskry z zamkniętym kątem przesączania wymaga interwencji terapeutycznych jako uzupełnienie okulistycznych leków obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe. Nie badano stosowania leku u pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem przesączania. Podczas stosowania dorzolamidu obserwowano obrzęk rogówki i nieodwracalną dekompensację rogówki u osób z wcześniej istniejącymi przewlekłymi wadami rogówki i/lub zabiegami chirurgicznymi wewnątrz gałki ocznej w wywiadzie. Istnieje większe prawdopodobieństwo rozwoju obrzęku rogówki u pacjentów z małą liczbą komórek śródbłonka. Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu leku u takich pacjentów. Odwarstwienie naczyniówki. Podczas stosowania środków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid), stwierdzano występowanie odwarstwienia naczyniówki po zabiegach filtracyjnych. Tak jak w przypadku stosowania innych preparatów przeciwko jaskrze, u niektórych pacjentów obserwowano po długotrwałym leczeniu zmniejszoną wrażliwość na maleinian tymololu podawany do oczu. Jednak w badaniach klinicznych, w których obserwowano 164 osoby przez co najmniej trzy lata, nie stwierdzono istotnej różnicy w średniej wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego po wstępnej stabilizacji. Stosowanie soczewek kontaktowych. Lek zawiera środek konserwujący chlorek benzalkoniowy, który może powodować podrażnienie oka. Należy unikać kontaktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi. Przed podaniem leku należy usunąć soczewki kontaktowe i założyć je ponownie dopiero po co najmniej 15 minutach. Chlorek benzalkoniowy powoduje przebarwienie miękkich soczewek kontaktowych.
Reklama
Dropzol Tim - ciąża
Preparatu nie należy stosować w czasie ciąży i w okresie karmienia piersią.
Reklama
Dropzol Tim - efekty uboczne
Dorzolamid z tymolem. Bardzo często: uczucie palenia i kłucia w oku, zaburzenia smaku. Często: nastrzyknięcie spojówki, niewyraźne widzenie, ubytek nabłonka rogówki, swędzenie, łzawienie, zapalenie zatok. Niezbyt często: kamica moczowa. Rzadko: przedmiotowe i podmiotowe objawy ogólnoustrojowych reakcji alergicznych (w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, świąd, wysypka, reakcja anafilaktyczna), kontaktowe zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna martwica naskórka. Dodatkowe działania niepożądane obserwowane przy monoterapii każdym ze składników. Tymolol. Często: ból głowy, objawy przedmiotowe i podmiotowe podrażnienia oka, zapalenie powiek, zapalenie rogówki, zmniejszenie wrażliwości rogówki, suchość gałki ocznej. Niezbyt często: depresja, zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia widzenia (w tym zaburzenia refrakcji; w niektórych przypadkach z powodu odstawienia leku zwężającego źrenicę), zwolnienie czynności serca, omdlenie, duszność, nudności, dyspepsja, zmęczenie/osłabienie. Rzadko: przedmiotowe i podmiotowe objawy ogólnoustrojowych reakcje alergicznych (obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, miejscowa i uogólniona wysypka, reakcja anafilaktyczna), bezsenność, koszmary nocne, utrata pamięci, parestezje, nasilenie objawów przedmiotowych i podmiotowych myastenia gravis, zmniejszenie popędu płciowego, udar mózgu, niedokrwienie mózgu, opadanie powieki, podwójne widzenie, zaburzenia widzenia, odwarstwienie naczyniówki (po zabiegach filtracyjnych), szum w uszach, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, obrzęki, zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca, blok przedsionkowo-komorowy, zatrzymanie czynności serca, niedociśnienie tętnicze, chromanie, objaw Raynauda, zimne dłonie i stopy, skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z występującą wcześniej chorobą przebiegającą ze skurczem oskrzeli), kaszel, biegunka, suchość w jamie ustnej, łysienie, wysypka łuszczycopodobna lub zaostrzenie łuszczycy, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Peyroniego, zmniejszenie libido. Częstość nieznana: świąd, hipoglikemia, swędzenie, łzawienie, zaczerwienienie, zamazany obraz, erozja rogówki, blok przedsionkowo-komorowy, niewydolność serca, zaburzenia smaku, ból brzucha, wymioty, wysypka skórna, ból mięśni, zaburzenia czynności seksualnych. Dorzolamid. Często: ból głowy, zapalenie powiek, podrażnienie powiek, nudności, zmęczenie/osłabienie. Niezbyt często: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego. Rzadko: zawroty głowy, parestezje, podrażnienie (w tym zaczerwienienie) oka, ból oka, sklejanie powiek, przejściowa krótkowzroczność, obrzęk rogówki, obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowe, odwarstwienie naczyniówki (po zabiegach filtracyjnych), epitaksja, podrażnienie gardła, suchość w ustach, wysypka.
Dropzol Tim - interakcje
Nie stwierdzono niepożądanych interakcji następującymi lekami działającymi ogólnie: inhibitorami ACE, antagonistami kanału wapniowego, lekami moczopędnymi, NLPZ (w tym aspiryną) oraz hormonami (np. estrogenami, insuliną, tyroksyną). Istnieje możliwość addytywnych działań i wystąpienia niedociśnienia tętniczego i (lub) znacznej bradykardii przy równoczesnym podawaniu roztworu do oczu okulistycznych β-adrenolityków z doustnymi antagonistami kanału wapniowego, lekami uwalniającymi aminy katecholowe, β-adrenolitykami, lekami przeciwarytmicznymi (w tym amiodaronem), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami, guanetedyną, lekami opioidowymi oraz inhibitorami MAO. Stwierdzono nasilenie ogólnoustrojowego zahamowania receptorów β-adrenergicznych (np. zmniejszona częstość rytmu serca, depresja) podczas leczenia skojarzonego inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyną, fluoksetyną, paroksetyną) i tymololem. Chociaż sam lek ma niewielki wpływ lub nie ma wpływu na wielkość źrenic, czasami obserwowano rozszerzenie źrenicy po równoczesnym podaniu okulistycznych β-adrenolityków i adrenaliny (epinefryny). β-adrenolityki mogą nasilać działanie hipoglikemiczne leków przeciwcukrzycowych. Doustne β-adrenolityki mogą nasilać występowanie gwałtownych zwyżek ciśnienia tętniczego obserwowanych po odstawieniu klonidyny.
Dropzol Tim - dawkowanie
Dorośli: 1 kropla do worka spojówkowego chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. W przypadku stosowania miejscowo więcej niż jednego leku okulistycznego, należy zachować co najmniej 10-min przerwę pomiędzy podaniem tych leków. Pacjenci powinni zostać poinformowani o konieczności umycia rąk przed zastosowaniem leku oraz że należy unikać kontaktu zakraplacza z powierzchnią lub okolicą oka. W celu zapewnienia prawidłowego dawkowania nie należy powiększać otworu w końcówce kroplomierza. Należy poinformować pacjenta, że w przypadku nieprawidłowego postępowania krople do oczu mogą ulec zanieczyszczeniu powszechnie występującymi bakteriami, które mogą wywołać zakażenie oka. Stosowanie zanieczyszczonego roztworu może prowadzić do poważnych uszkodzeń oka, a nawet częściowej utraty wzroku. Pacjenci powinni zostać poinformowani o prawidłowym postępowaniu z kroplami do oczu. Podczas stosowania okluzji lub zamknięcia oczu na 2 minuty, wchłanianie jest zmniejszone. Może to spowodować zmniejszenie ogólnoustrojowych działań niepożądanych i nasilenie działania miejscowego. Dzieci i młodzież: skuteczność stosowania leku u dzieci nie została ustalona. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 2 lat.
Dropzol Tim - uwagi
U pacjentów z chorobą wieńcową preparat należy odstawiać stopniowo. Możliwe działania niepożądane, takie jak zaburzenia ostrości widzenia mogą u niektórych pacjentów wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i (lub) obsługi urządzeń mechanicznych. Od pierwszego otwarcia butelki: 28 dni.
