Esprital

Esprital - skład

1 tabl. powl. zawiera 30 mg lub 45 mg mirtazapiny.

Reklama

Esprital - działanie

Lek przeciwdepresyjny. Mirtazapina jest antagonistą presynaptycznym receptorów α₂, zwiększającym neuroprzekaźnictwo noradrenergiczne i serotoninergiczne w o.u.n. W nasilaniu neurotransmisji serotoninergicznej uczestniczą specyficznie receptory 5-HT₁, gdyż receptory 5-HT₂ i 5-HT₃ są blokowane przez mirtazapinę. Oba enancjomery mirtazapiny są aktywne. Enancjomer S(+) blokuje receptory α₂ i 5-HT₂, podczas gdy enancjomer R(-) blokuje receptory 5-HT₃. Antagonistyczne działanie mirtazapiny na receptory H₁ odpowiada za jej właściwości uspokajające. Aktywność przeciwcholinergiczna mirtazapiny jest znikoma i w dawkach terapeutycznych sporadycznie powoduje wystąpienie istotnych klinicznie, naczyniowo-sercowych działań niepożądanych. Po podaniu doustnym lek jest dobrze i szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego (biodostępność wynosi około 50%) i osiąga maksymalne stężenie we krwi po około 2 h. Spożywanie posiłków nie wpływa na farmakokinetykę mirtazapiny. Około 85% leku wiąże się z białkami osocza. Stan stacjonarny jest osiągany w ciągu 3-4 dni i nie dochodzi do dalszej kumulacji leku. Mirtazapina w zakresie dawek terapeutycznych wykazuje farmakokinetykę liniową. T_0,5 wynosi zwykle 20-40 h; w rzadkich przypadkach opisywano dłuższe okresy półtrwania - do 65 h, a u młodych mężczyzn były one krótsze. Mirtazapina jest metabolizowana w wątrobie, głównie na drodze demetylacji i utleniania oraz koniugacji. Jest wydalana głównie z moczem oraz częściowo z kałem. Klirens mirtazapiny może ulec zmniejszeniu u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby.

Reklama

Esprital - wskazania

Epizod dużej depresji.

Reklama

Esprital - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na mirtazapinę lub pozostałe składniki preparatu.

Reklama

Esprital - ostrzeżenia

Ostrożny dobór dawki oraz regularna kontrola są konieczne u pacjentów z następującymi schorzeniami: padaczka lub organiczne uszkodzenie mózgu, niewydolność wątroby lub nerek, choroby serca (np. zaburzenia przewodzenia, dławica piersiowa i niedawno przebyty zawał serca, w których należy przestrzegać typowych środków ostrożności i zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania innych leków), niedociśnienie. Należy zachować ostrożność u pacjentów z następującymi schorzeniami: zaburzenia oddawania moczu (np. rozrost gruczołu krokowego), jaskra z wąskim kątem przesączania i zwiększone ciśnienie śródgałkowe, cukrzyca. Leczenie należy przerwać w przypadku wystąpienia żółtaczki. U chorych na schizofrenię lub u pacjentów z innymi zaburzeniami psychotycznymi podczas terapii lekami przeciwdepresyjnych obserwowano nasilenie objawów psychotycznych. Należy wziąć pod uwagę możliwość przejścia fazy depresyjnej w psychozie maniakalno-depresyjnej w fazę maniakalną. Ze względu na ryzyko samobójstwa, szczególnie na początku leczenia, pacjentom należy przepisywać ograniczoną ilość tabletek preparatu. Ostrożnie stosować u osób w podeszłym wieku. Pacjenci, u których występuje dziedziczna nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy Lapp lub zaburzone wchłanianie glukozy-galaktozy, nie powinni stosować tego preparatu. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat) nie zostały ocenione - nie zaleca się stosowania w tej grupie wiekowej.

Reklama

Esprital - ciąża

Lek można stosować w ciąży tylko w przypadku wyraźnych wskazań, po starannym rozważeniu korzyści i ryzyka. Nie zaleca się stosowania leku u kobiet karmiących piersią.

Reklama

Esprital - efekty uboczne

Częste (1-10%): zwiększenie apetytu i zwiększenie masy ciała; senność - która może prowadzić do pogorszenia koncentracji (występująca zwykle w kilku pierwszych tygodniach leczenia), ból i zawroty głowy; uogólnione lub miejscowe obrzęki z towarzyszącym zwiększeniem masy ciała. Niezbyt częste (0,1-1%): nudności. Rzadkie (0,01-0,1%): ostre zahamowanie czynności szpiku kostnego (eozynofilia, granulocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, trombocytopenia); koszmary senne, mania, pobudzenie, splątanie, omamy, lęk, bezsenność; drgawki (napady padaczkowe), drżenie, mioklonie, parestezje, zespół niespokojnych nóg; hipotonia ortostatyczna, omdlenia; suchość błony śluzowej jamy ustnej, biegunka; zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi; wysypka skórna; bóle stawów, bóle mięśni. Nagłe przerwanie leczenia po długotrwałym stosowaniu może czasem powodować objawy odstawienne (najczęściej nudności, lęk i pobudzenie), które ustępują samoistnie; dlatego mirtazapinę należy odstawiać stopniowo.

Esprital - interakcje

Mirtazapiny nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO lub w ciągu 2 tyg. po zaprzestaniu terapii inhibitorami MAO. Mirtazapina może powodować zwiększenie działania sedatywnego benzodiazepin lub innych substancji o działaniu sedatywnym - należy zachować ostrożność w przypadku, gdy preparaty te są przepisywane jednocześnie z mirtazapiną. Mirtazapina może nasilać działanie hamujące alkoholu na o.u.n. W przypadku jednoczesnego stosowania innych leków serotoninergicznych (np. SSRI) z mirtazapiną istnieje ryzyko wystąpienia interakcji, które mogą prowadzić do zespołu serotoninowego; w przypadku, gdy jednoczesne stosowanie tych leków jest konieczne ze względów terapeutycznych, dostosowanie dawkowania należy prowadzić uważnie, jednocześnie obserwując pacjenta pod kątem wystąpienia objawów początku hiperstymulacji serotoninergicznej. Mirtazapina jest prawie całkowicie metabolizowana z udziałem CYP2D6 i CYP3A4, a w mniejszym stopniu z udziałem CYP1A2. Nie wykazano wpływu inhibitora CYP2D6 (paroksetyny) na farmakokinetykę mirtazapiny w stanie stacjonarnym. Zwiększenie maksymalnego stężenia mirtazapiny w osoczu oraz zwiększenie AUC mirtazapiny obserwowano w przypadku jednoczesnego stosowania silnego inhibitora CYP3A4 - ketokonazolu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania mirtazapiny i silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak inhibitory proteazy HIV, azolowe leki przeciwgrzybicze, erytromycyna lub nefazodon. Karbamazepina - induktor CYP3A4, zwiększa klirens mirtazapiny, powodując zmniejszenie stężenia mirtazapiny w osoczu. Należy odpowiednio zmodyfikować dawkę mirtazapiny w przypadku dołączania lub odstawiania induktorów metabolizmu wątrobowego (np. karbamazepina, ryfampicyna, fenytoina). W przypadku jednoczesnego stosowania z cymetydyną, biodostępność mirtazapiny może ulec zwiększeniu o ponad 50% - dawki mirtazapiny może wymagać zmniejszenia podczas jednoczesnego stosowania z cymetydyną, lub zwiększenia po zakończeniu terapii cymetydyną. Mirtazapina w dawce 30 mg raz na dobę powodowała niewielkie, ale istotne statystycznie zwiększenie wartości INR u osób leczonych warfaryną, nie można wykluczyć silniejszego działania po stosowaniu większych dawek leku - zaleca się kontrolowanie wartości INR w przypadku jednoczesnego stosowania warfaryny i mirtazapiny.

Esprital - dawkowanie

Doustnie. Dorośli: dawka początkowa wynosi 15-30 mg, podawane wieczorem. Dawka podtrzymująca wynosi 15-45 mg na dobę. Lek należy przyjmować w pojedynczej dawce wieczornej, tuż przed snem lub w 2 dawkach (rano i wieczorem - większą dawkę należy przyjmować wieczorem). Pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby mogą wymagać zmniejszenia zalecanych dawek leku.
Przeciwdepresyjne działanie leku występuje zazwyczaj po 1-2 tyg. stosowania. W przypadku odpowiednio dobranej dawki korzystna odpowiedź na leczenie powinna wystąpić w ciągu 2-4 tyg. Jeśli odpowiedź jest niewystarczająca, dawkę można zwiększyć do maksymalnej zalecanej dawki. Po uzyskaniu optymalnej odpowiedzi klinicznej i ustąpieniu objawów, leczenie należy kontynuować przez 4-6 mies., do czasu rozważenia stopniowego odstawienia leku. Jeśli w ciągu 2-4 tyg. leczenia dawką maksymalną nie wystąpi pozytywna odpowiedź kliniczna, lek należy stopniowo odstawić.
Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania, popijając odpowiednią ilością wody.

Esprital - uwagi

Lek należy odstawiać stopniowo w celu uniknięcia objawów odstawienia leku. Mirtazapina może w umiarkowanym stopniu wpływać na zdolność koncentracji i czujność, szczególnie w początkowym okresie leczenia, o czym należy poinformować pacjentów przed podjęciem przez nich czynności wymagających szczególnej czujności i koncentracji, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługa maszyn. Podczas leczenia należy unikać spożywania alkoholu.