Pentazocinum WZF - skład
1 ml roztworu zawiera 30 mg pentazocyny. Preparat zawiera sód.
Reklama
Pentazocinum WZF - działanie
Opioidowy lek przeciwbólowy. Pochodna benzomorfanu o agonistyczno-antagonistycznym działaniu na receptory opioidowe. Po podaniu dożylnym działanie rozpoczyna się w ciągu 2-3 min, po podaniu domięśniowym i podskórnym w ciągu 10-20 min, efekt przeciwbólowy utrzymuje się 3-5 h. W ok. 63% wiąże się z białkami osocza. T0,5 wynosi 2-5 h. Przechodzi przez barierę łożyskową oraz krew-mózg. Metabolizowany w wątrobie, nieaktywne metabolity wydalane z moczem (głównie jako glukuroniany).
Reklama
Pentazocinum WZF - wskazania
Zwalczanie bólu o nasileniu umiarkowanym do silnego.
Reklama
Pentazocinum WZF - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Depresja oddechowa. Astma oskrzelowa, zwłaszcza zaostrzenie astmy oskrzelowej. Zmniejszona rezerwa oddechowa, choroby obturacyjne układu oddechowego. Urazy głowy. Podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Pentazocyna może podwyższać ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego w wyniku działania depresyjnego na czynność oddechową. Może podwyższać istniejące już nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, np. po urazie głowy lub zmianach wewnątrzczaszkowych. Zatrucie alkoholem. Niewydolność serca wywołana przewlekłą chorobą płuc.
Reklama
Pentazocinum WZF - ostrzeżenia
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania pentazocyny: u pacjentów z porfirią - lek u osób podatnych może spowodować zaostrzenie choroby; w przypadku chorób, w których niepożądana jest zmiana oporu naczyniowego i ciśnienia tętniczego, np. ostra faza zawału serca; u pacjentów z zawałem serca z towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością lewokomorową; u osób w przeszłości nadużywających leków. Należy zachować ostrożność u pacjentów: z zaburzeniami czynności nerek (zaleca się zmniejszenie dawki pentazocyny); z drgawkami w wywiadzie; z niedoczynnością tarczycy, niewydolnością kory nadnerczy, guzem chromochłonnym nadnerczy, przerostem gruczołu krokowego, zapalnymi lub obturacyjnymi chorobami jelit, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, zapaleniem trzustki, z zespołem ostrego brzucha o nieznanej przyczynie, po zatruciu alkoholem lub podczas majaczenia alkoholowego; u pacjentów, którzy przyjmują jednocześnie inhibitory MAO lub u osób, które otrzymywały te leki w ciągu ostatnich 14 dni. Pentazocyna może powodować zmniejszenie lub zwiększenie ciśnienia tętniczego. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności wątroby może dojść do zaburzeń metabolizmu pentazocyny i nasilenia działań niepożądanych (należy zmodyfikować - zmniejszyć dawkę pentazocyny). Jeżeli zachodzi konieczność podawania wielu wstrzyknięć codziennie przez dłuższy czas, zaleca się domięśniowe podawanie leku (ryzyko stwardnienia skóry, tkanki podskórnej oraz znajdujących się głębiej mięśni w miejscu wstrzyknięcia). Długotrwałe stosowanie dużych dawek pentazocyny może wywołać uzależnienie. Pentazocyna podana osobom uzależnionym od substancji chemicznych może wywołać objawy zespołu odstawiennego, co wynika z posiadania właściwości antagonisty receptorów opioidowych. Jednoczesne stosowanie preparatu i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych, może prowadzić do wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki lub śmierci. Z tego względu leczenie skojarzone z takimi lekami uspokajającymi należy stosować wyłącznie u pacjentów, u których nie są dostępne alternatywne metody leczenia. Jeśli zostanie podjęta decyzja o stosowaniu preparatu w skojarzeniu z lekami uspokajającymi, należy podać najmniejszą skuteczną dawkę, a czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. Należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy związane z depresją oddechową i nadmierne uspokojenie; zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia takich objawów. Preparat zawiera 0,064 mmol/ml (1,48 mg/ml) sodu, czyli mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 ml, zatem uznaje się go za" wolny od sodu".
Reklama
Pentazocinum WZF - ciąża
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku, gdy korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Opioidowe leki przeciwbólowe mogą przenikać przez barierę łożyskową i wywoływać depresję oddechową u noworodka. Jeżeli są stosowane w okresie ciąży regularnie, u noworodka mogą wystąpić objawy zespołu odstawiennego. W czasie ostatnich 2-3 h przed oczekiwanym terminem porodu, pentazocynę można stosować wyłącznie po rozważeniu korzyści dla matki w stosunku do potencjalnego zagrożenia dla płodu. Pentazocynę należy ostrożnie stosować u kobiet w trakcie porodu przedwczesnego. Małe ilości pentazocyny przenikają do mleka kobiecego. Podając lek kobietom karmiącym piersią należy zachować ostrożność.
Reklama
Pentazocinum WZF - efekty uboczne
Najczęściej występujące działania niepożądane to: nudności, wymioty, senność, nadmierne wydzielanie potu, zawroty głowy, oszołomienie. Rzadko: nadciśnienie tętnicze, tachykardia, depresja krążeniowa, niedociśnienie tętnicze, zatrzymanie moczu. Może wystąpić: zmniejszenie liczby białych krwinek, agranulocytoza (zwykle odwracalna), przemijająca eozynofilia o umiarkowanym nasileniu, reakcje alergiczne, niekiedy o ciężkim przebiegu (takie jak: obrzęk twarzy lub wstrząs anafilaktyczny, nagłe zaczerwienienie skóry: w tym skóry twarzy oraz zapalenie skóry ze świądem), zespół odstawienny, omamy, ból głowy, zawroty głowy, euforia, dezorientacja, senność, niezwykłe marzenia senne, bezsenność, splątanie, drżenia, parestezje, omdlenie, napady drgawkowe typu grand mal, podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, zaburzenia widzenia (nieostre widzenie), zaburzenia akomodacji, zwężenie źrenic, depresja oddechowa, zaparcia, nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból brzucha, skurcz dróg żółciowych, zmiany częstości i siły skurczów macicy w trakcie porodu, stwardnienie tkanek miękkich, guzki, zagłębienie skóry w miejscach dokonywania wstrzyknięć, owrzodzenia i znaczne stwardnienia skóry i tkanki podskórnej oraz rzadko położonych głębiej mięśni. Zgłaszano włóknienie mięśni, ból i pieczenie w czasie wstrzykiwania. Opisywano również przypadki toksycznej nekrolizy naskórka oraz rumienia wielopostaciowego; dreszcze; nadmiernego wydzielania potu.
Pentazocinum WZF - interakcje
Jednoczesne stosowanie leków opioidowych i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych, zwiększa ryzyko wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki lub śmierci na skutek addytywnego działania depresyjnego na OUN; należy ograniczyć dawkę leku i czas trwania leczenia skojarzonego.
Pentacozyna nasila działanie środków działających depresyjnie na OUN, w tym pochodnych fenotiazyny, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz alkoholu. Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO i pentazocyny może wywołać pobudzenie OUN i nadciśnienie tętnicze, w wyniku uwolnienia endogennych katecholamin. Zaleca się ostrożność podczas stosowania pentazocyny u pacjentów, którzy stosują jednocześnie inhibitory MAO lub u osób, które otrzymywały te leki w ciągu ostatnich 14 dni. Palenie tytoniu może zwiększać szybkość przemian metabolicznych pentazocyny, zmniejszając kliniczną skuteczność standardowych dawek leku. Pentazocyna może hamować działanie morfiny i heroiny. Działanie pentazocyny znosi nalokson.
Pentazocinum WZF - dawkowanie
Domięśniowo, dożylnie lub podskórnie. Dorośli i dzieci 12-16 lat: 45-60 mg domięśniowo lub podskórnie lub 30 mg dożylnie co 3-4 h. Maksymalna dawka jednorazowa wynosi 60 mg domięśniowo lub podskórnie, 30 mg dożylnie; maksymalna dawka dobowa 360 mg. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca maksymalna dawka dobowa wynosi 150 mg. Dzieci od ukończenia 1 rż. do 12 lat: 1 mg/kg mc. domięśniowo lub podskórnie lub 0,5 mg/kg mc. dożylnie co 6 h. Pozajelitowe podawanie w pediatrii jest ograniczone do pojedynczych dawek w premedykacji przez znieczuleniem lub uzupełniającego czy pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego przez okres nie dłuższy niż 7 dni. Można stosować jednocześnie z NLPZ. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności wątroby oraz zaburzeniami czynności nerek należy zmniejszyć dawkę pentazocyny ze względu na ryzyko zaburzeń metabolizmu pentazocyny i nasilenia działań niepożądanych. U pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek należy zmniejszyć dawkę lub zwiększyć odstęp między dawkami. Sposób podania. Jeżeli zachodzi konieczność wielokrotnego podawania pentazocyny codziennie przez dłuższy czas, z dwóch dróg podania - domięśniowej i podskórnej, lepiej wybrać podanie domięśniowe. W celu zmniejszenia ryzyka miejscowego uszkodzenia tkanek, zaleca się systematyczne zmienianie miejsca wstrzykiwania. Nie należy przekraczać 1 mg/kg mc. podskórnie lub domięśniowo lub 0,5 mg/kg mc. dożylnie. Jeżeli zachodzi konieczność podawania wielokrotnego, odstępy pomiędzy dawkami powinny wynosić co najmniej 6 godzin. Podczas stosowania pentazocyny można stosować jednocześnie inne (nieopioidowe) leki przeciwbólowe.
Pentazocinum WZF - uwagi
Preparat może wywołać senność, zawroty głowy, a niekiedy euforię, co uniemożliwia prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn.
