Reklama
Phenazolinum - skład
1 ml roztworu zawiera 50 mg mezylanu antazoliny.
Reklama
Phenazolinum - działanie
Lek przeciwhistaminowy I generacji, blokujący konkurencyjnie receptor histaminowy H1. Wywiera także działanie cholinolityczne i ośrodkowo hamujące. Hamuje objawy alergii, zwłaszcza związane z uwalnianiem histaminy. Dzięki właściwościom przeciwarytmicznym stabilizuje błony komórkowe. Wpływa na poprawę przewodzenia przedsionkowo-komorowego, przyspieszając częstość rytmu komorowego u pacjentów z częstoskurczem przedsionkowym i blokiem przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz u pacjentów z trzepotaniem lub migotaniem przedsionków. Po podaniu dożylnym bardzo szybko wywiera działanie przeciwarytmiczne, natomiast działanie przeciwalergiczne występuje z pewnym opóźnieniem. Antazolina przenika przez barierę krew-mózg i barierę łożyska. Jest metabolizowana w wątrobie i wydalana głównie z moczem.
Reklama
Phenazolinum - wskazania
Wspomagająco w ostrych stanach alergicznych, m.in. we wstrząsie anafilaktycznym w skojarzeniu z adrenaliną. Napadowe zaburzenia rytmu pochodzenia nadkomorowego włącznie z tachyarytmią w migotaniu przedsionków, niereagujące na standardowe leczenie przeciwarytmiczne.
Reklama
Phenazolinum - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jaskra. Dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Reklama
Phenazolinum - ostrzeżenia
Zaleca się unikanie stosowania antazoliny u pacjentów z padaczką w wywiadzie ze względu na doniesienia o występowaniu drgawek. Ostrożnie stosować u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, utrwalonymi zaburzeniami rytmu serca, cukrzycą, nadczynnością tarczycy i przerostem gruczołu krokowego. Należy unikać stosowania antazoliny, jeżeli pacjent leczony jest inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), lekami działającymi cholinolitycznie (neuroleptyki fenotiazynowe, hydroksyzyna, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne). Jednoczesne stosowanie antazoliny i leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy, a także spożywanie alkoholu, może spowodować sumowanie się ich działania i wywołać niebezpieczne objawy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 2 ml roztworu, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Reklama
Phenazolinum - ciąża
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie wiadomo, czy antazolina przenika do mleka kobiecego. Stosowanie leku jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią.
Reklama
Phenazolinum - efekty uboczne
Antazolina może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunkę), zwiększenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca. Działanie na ośrodkowy układ nerwowy może powodować osłabienie, senność, zmęczenie, zaburzenia koncentracji, niepokój. Rzadko może wystąpić niedokrwistość hemolityczna, hemoglobinuria i ostra niewydolność nerek w wyniku zaburzeń immunologicznych po podaniu antazoliny. Mogą wystąpić: otępienie, zaburzenia koordynacji ruchowej, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia widzenia, trudności w oddawaniu moczu.
Phenazolinum - interakcje
Barbiturany, inhibitory MAO, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, noradrenalina, adrenalina i alkohol nasilają działanie i toksyczność antazoliny. Preparat osłabia działanie fenytoiny, doustnych leków przeciwzakrzepowych i steroidów.
Phenazolinum - dawkowanie
Dorośli. W odczynach alergicznych domięśniowo: 200-300 mg (2 do 3 ampułek) na dobę; w napadzie migotania przedsionków dożylnie (w ciągu 3-10 min, pod ścisłą kontrolą ciśnienia tętniczego i EKG): 100-300 mg (większe dawki należy stosować w warunkach OIOM); podawanie leku należy przerwać po uzyskaniu powrotu rytmu zatokowego. Młodzież w wieku powyżej 12 lat w odczynach alergicznych (doraźnie) domięśniowo: 50-100 mg (pół do 1 ampułki).
Phenazolinum - uwagi
Lek może zaburzać sprawność psychofizyczną - podczas jego stosowania nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
