Reklama
Redumas - skład
1 tabl. powl. zawiera 5 mg lub 10 mg chlorowodorku donepezylu. 1 tabl. 5 mg zawiera 128,2 mg laktozy, 1 tabl. 10 mg zawiera 256,4 mg laktozy.
Reklama
Redumas - działanie
Wybiórczy, odwracalny inhibitor acetylocholinesterazy, odpowiedzialnej za rozkład acetylocholiny w zakończeniach nerwowych w o.u.n. W badaniach klinicznych potwierdzono, że lek w sposób statystycznie istotny i zależny od dawki zwiększa odsetek pacjentów, u których doszło do poprawy zdolności poznawczych, funkcjonowania w życiu społecznym i rodzinnym oraz możliwości samodzielnego funkcjonowania (terapia co najmniej 6-cio miesięczna). Po podaniu doustnym donepezyl dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i osiąga maksymalne stężenie we krwi w ciągu 3-4 h. Stan stacjonarny jest osiągany w ciągu 3 tyg. od rozpoczęcia leczenia. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Donepezyl wiąże się z białkami osocza w około 95%. Metabolizowany jest przez cytochrom P450 do wielu metabolitów. Wydalany jest głównie z moczem w postaci metabolitów i w postaci niezmienionej. T0,5 w osoczu wynosi ok. 70 h.
Reklama
Redumas - wskazania
Objawowe leczenie łagodnej do średnio ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.
Reklama
Redumas - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek donepezylu, pochodne piperydyny lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Reklama
Redumas - ostrzeżenia
Nie zostało zbadane stosowanie donepezylu u pacjentów z ciężkim otępieniem w chorobie Alzheimera, innymi rodzajami otępienia lub innymi rodzajami zaburzeń pamięci (np. pogorszenie funkcji poznawczych związane z wiekiem). Inhibitory cholinesterazy mogą wywierać działanie wagotoniczne na częstość akcji serca - szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub zaburzeniami przewodnictwa nadkomorowego, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub przedsionkowo-komorowy (ryzyko omdleń, drgawek, bloku serca i zahamowania zatokowego). Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujących jednocześnie NLPZ. Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą lub obturacyjną chorobą płuc. Ze względu na zawartość laktozy, pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu. Preparat nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży.
Reklama
Redumas - ciąża
Brak jest danych dotyczących stosowania donepezylu u kobiet w ciąży; leku nie powinno się stosować w ciąży, chyba że jest to zdecydowanie konieczne. Kobiety otrzymujące chlorowodorek donepezylu nie powinny karmić piersią.
Reklama
Redumas - efekty uboczne
Bardzo często: biegunka, nudności, ból głowy. Często: przeziębienie, anoreksja, halucynacje, pobudzenie, agresywne zachowanie (ustępowały po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu leczenia), omdlenia, zawroty głowy, bezsenność, wymioty, zaburzenia żołądkowe, wysypka, świąd, kurcze mięśni, nietrzymanie moczu, zmęczenie, ból. Niezbyt często: drgawki, bradykardia, krwotok z żołądka i jelit, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, niewielkie zwiększenie stężenia formy mięśniowej kinazy kreatynowej we krwi. Rzadko: objawy pozapiramidowe, blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy, zaburzenia czynności wątroby (w tym zapalenie wątroby).
Redumas - interakcje
Ketokonazol i chinidyna, hamujące odpowiednio izoenzymy CYP3A4 i 2136, hamują metabolizm donepezylu - te i inne inhibitory CYP3A4, takie jak itrakonazol i erytromycyna oraz inhibitory CYP2D6, takie jak fiuoksetyna, mogą hamować metabolizm donepezylu. Ketokonazol zwiększał średnie stężenia donepezylu o około 30%. Leki indukujące izoenzymy, takie jak ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina oraz alkohol mogą zmniejszać stężenie donepezylu. Chlorowodorek donepezylu może zaburzać działanie leków o działaniu antycholinergicznym. Może wystąpić synergizm działania w przypadku jednoczesnego stosowania sukcynylocholiny, innych leków hamujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe lub agonistów cholinergicznych, a także leków β-adrenolitycznych, wpływających na przewodzenie w sercu. Chlorowodorek donepezylu i (lub) jego metabolity nie hamują metabolizmu teofiliny, warfaryny, cymetydyny i digoksyny. Jednoczesne stosowanie digoksyny lub cymetydyny nie wpływa na metabolizm chlorowodorku donepezylu.
Redumas - dawkowanie
Leczenie powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarza, który posiada doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu choroby Alzheimera. Doustnie: dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę; dawkę tę należy stosować co najmniej przez miesiąc. Po ocenie klinicznej skuteczności stosowania dawki początkowej, można zwiększyć dawkę do 10 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Leczenie podtrzymujące należy kontynuować tak długo, jak długo utrzymuje się dla pacjenta działanie terapeutyczne produktu. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby zwiększanie dawki powinno odbywać się zgodnie z indywidualną tolerancją pacjenta.
Tabletkę należy przyjmować wieczorem przed snem.
Redumas - uwagi
Leczenie donepezylem można podejmować tylko w przypadkach, gdy możliwa jest ciągła kontrola przyjmowania leku przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące należy prowadzić w czasie korzystnego działania leku, w przeciwnym razie należy rozważyć konieczność jego odstawienia. Lek może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych, należy systematycznie oceniać zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
