Verrumal - skład
1 g płynu na skórę zawiera 100 mg kwasu salicylowego i 5 mg fluorouracylu. Preparat zawiera dimetylosulfotlenek i etanol.
Reklama
Verrumal - działanie
Preparat do stosowania miejscowego na skórę, działający keratolitycznie oraz hamujący wzrost komórek brodawek, szczególnie tych, które znajdują się w stadium intensywnego wzrostu. Fluorouracyl hamuje także namnażanie wirusów powodujących powstawanie brodawek. Kwas salicylowy działając keratolicznie, ułatwia penetrację fluorouracylu do brodawki. Penetrację fluorouracylu ułatwia też dimetylosulfotlenek (substancja pomocnicza), który działa jak rozpuszczalnik. Stopień wchłaniania fluorouracylu do organizmu po zastosowaniu preparatu na skórę jest znacznie mniejszy niż 0,1%. Po nałożeniu na skórę preparat tworzy zwartą błonę, która działa okluzyjnie umożliwiając penetrację substancji czynnej do głębszych warstw brodawek. Kwas salicylowy przenika łatwo przez skórę, w zależności m.in. od stanu skóry, T0,5 wynosi 2-3 h.
Reklama
Verrumal - wskazania
Brodawki zwykłe, brodawki płaskie (młodocianych), brodawki stóp.
Reklama
Verrumal - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciąża, okres karmienia piersią, kobiety, u których nie można z całą pewnością wykluczyć ciąży. Dzieci poniżej 6 lat. Niewydolność nerek. Jednoczesne stosowanie z brywudyną, sorywudyną i analogami nukleozydów, ponieważ są silnymi inhibitorami enzymu rozkładającego fluorouracyl (dehydrogenazy dihydropirymidyny). Nie stosować na powierzchnię skóry powyżej 25 cm2 oraz w okolicy oczu i błon śluzowych.
Reklama
Verrumal - ostrzeżenia
Leku nie należy stosować w miejscach szczególnie wrażliwych, takich jak okolice ust, nosa i warg. Należy unikać kontaktu preparatu ze skórą otaczającą brodawki (może wystąpić miejscowo pieczenie i nadżerka pozostawiające przemijające zabarwienie). Leczenie należy przerwać, jeżeli na skórze otaczającej brodawkę pojawi się odczyn zapalny. W przypadku leczenia bardzo dużej liczby brodawek może wystąpić nadwrażliwość na światło słoneczne. Zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania preparatu na brodawki na obszarze skóry, który ma cienką warstwę naskórka (nakładać rzadziej i częściej kontrolować leczenie) oraz u pacjentów z zaburzeniami czucia (np. z cukrzycą). Analogi nukleozydów, jak brywudyna i sorywudyna w wyniku hamowania aktywności dehydrogenazy dihydropirymidyny, mogą powodować znaczne zwiększenie stężeń fluorouracylu lub innych fluoropirymidyn w osoczu i w związku z tym zwiększać toksyczność preparatu. Z tego powodu, pomiędzy podaniem preparatu a zastosowaniem brywudyny, sorywudyny lub innych analogów nukleozydów, należy zachować przerwę wynoszącą co najmniej 4 tyg. Jeśli u pacjentów leczonych fluorouracylem przypadkowo podano analogi nukleozydów, jak np. brywudynę lub sorywudynę, należy podjąć skuteczne postępowanie, mające na celu zmniejszenie toksyczności fluorouracylu. Może być konieczne przyjęcie pacjenta do szpitala. Należy zastosować każdy rodzaj postępowania w celu ochrony pacjenta przed zakażeniami ogólnymi i odwodnieniem. U pacjentów leczonych jednocześnie fenytoiną i fluorouracylem, należy regularnie kontrolować stężenie fenytoiny w osoczu. Preparat jest łatwopalny, należy trzymać go z dala od ognia lub płomienia. Leku nie należy stosować w przypadku krwawiących zmian skórnych. Jeśli brodawki znajdują się na obszarze skóry, który ma cienką warstwę naskórka, płyn należy nakładać rzadziej i częściej kontrolować leczenie, ponieważ kwas salicylowy znajdujący się w preparacie może powodować tworzenie się blizn. W przypadku brodawek z silną skłonnością do rogowacenia, może być czasem korzystne ich wcześniejsze leczenie kwasem salicylowym w plastrach. Po każdym użyciu butelka z płynem powinna być dokładnie zamknięta, gdyż w razie otwarcia butelki płyn szybko wysycha, co uniemożliwia jego dalsze prawidłowe stosowanie. Płyn na skórę nie powinien być stosowany jeśli pojawią się w nim kryształy. Podczas nanoszenia płynu należy uważać, aby nie poplamić nim odzieży lub wyrobów z akrylu (np. wanny z akrylu), ponieważ preparat tworzy plamy, których nie można usunąć. Dimetylosulfotlenek zawarty w preparacie może powodować podrażnienie skóry. 1 g płynu zawiera 160 mg alkoholu (etanolu), preparat może powodować pieczenie uszkodzonej skóry.
Reklama
Verrumal - ciąża
Preparat jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży i podczas karmienia piersią. Nie stosować u kobiet, u których z całą pewnością nie można wykluczyć, że są w ciąży.
Reklama
Verrumal - efekty uboczne
Bardzo często: w miejscu podania: rumień, stan zapalny, podrażnienie (w tym pieczenie), ból, świąd. Często: w miejscu podania krwawienie, nadżerka, strup; ból głowy, złuszczanie się skóry. Niezbyt często: suchość oka, świąd oka, nasilone łzawienie, w miejscu podania: zapalenie skóry, obrzęk, owrzodzenie. Wskutek silnego działania zmiękczającego warstwę zrogowaciałą naskórka, mogą wystąpić białawe przebarwienia i złuszczanie się skóry, szczególnie w okolicy brodawek. Ze względu na zawartość kwasu salicylowego w preparacie mogą wystąpić łagodne objawy podrażnienia, jak zapalenie skóry i kontaktowe reakcje alergiczne w postaci świądu, zaczerwienienia i niewielkich pęcherzy, nawet poza miejscem kontaktu preparatu ze skórą.
Verrumal - interakcje
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie preparatu z brywudyną, sorywudyną i analogami nukleozydów, ponieważ są silnymi inhibitorami enzymu rozkładającego fluorouracyl (dehydrogenazy dihydropirymidyny); pomiędzy podaniem florouracylu i tych preparatów należy zachować przerwę wynoszącą co najmniej 4 tyg. Podczas jednoczesnego stosowania fluorouracylu z fenytoiną może wystąpić wzrost stężenia fenytoiny w osoczu i objawy zatrucia fenytoiną - należy kontrolować stężenie fenytoiny w osoczu. Po wchłonięciu do organizmu kwas salicylowy może powodować interakcje z metotreksatem i pochodnymi sulfonylomocznika.
Verrumal - dawkowanie
Zewnętrznie, podanie na skórę. Preparat nanosi się zazwyczaj 2-3 razy na dobę na każdą brodawkę za pomocą dołączonego pędzelka, w przypadku bardzo małych brodawek można używać wykałaczki lub zaostrzonej zapałki. Leku nie nanosić na zdrową skórę, skórę otaczającą brodawkę można chronić poprzez nałożenie kremu lub maści. W przypadku brodawek okołopaznokciowych i podpaznokciowych, należy zwrócić uwagę, aby nie uległa zniszczeniu macierz paznokcia i preparat nie przedostał się do łożyska paznokcia. Przed każdym zastosowaniem preparatu należy najpierw usunąć powłokę pozostałą po poprzedniej aplikacji. Ciepła woda może ułatwić usunięcie tej powłoki. Preparatu nie należy nanosić na owłosioną powierzchnię skóry. Może to prowadzić do zlepienia się włosów na leczonej powierzchni skóry. W przypadku nanoszenia płynu na owłosioną powierzchnię skóry należy najpierw ją ogolić lub zastosować inne właściwe metody usuwania owłosienia. Maksymalna powierzchnia objęta leczeniem nie powinna być większa niż 25 cm2 powierzchni skóry. Dzieci. Preparat jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Czas stosowania: 6 tyg. Po ustąpieniu zmian chorobowych stosowanie preparatu należy kontynuować przez około tydzień.
Verrumal - uwagi
Preparat nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn. Preparat jest łatwopalny.
