Zavesca - skład
1 kaps. zawiera 100 mg miglustatu.
Reklama
Zavesca - działanie
Lek wpływający na układ pokarmowy i metabolizm. Inhibitor syntazy glukozyloceramidu, enzymu odpowiedzialnego za pierwszy etap syntezy większości glikolipidów. Działanie hamujące syntazę glukozyloceramidu jest podstawą terapii polegającej na redukcji substratów w chorobie Gauchera. Leczenie Zavesca może zmniejszyć postęp klinicznie istotnych objawów neurologicznych u pacjentów z chorobą Niemanna-Picka typu C. Miglustat jest szybko wchłaniany u zdrowych pacjentów, Cmax w osoczu występuje około 2 h po zażyciu dawki. Nie wiąże się z białkami osocza. Lek jest głównie wydalany przez nerki z moczem zawierającym 70-80% dawki leku w niezmienionej postaci. Średni T0,5 wynosi 6–7 h.
Reklama
Zavesca - wskazania
Leczenie łagodnej i umiarkowanej choroby Gauchera typu I u pacjentów dorosłych, u których nie może być prowadzona enzymatyczna terapia zastępcza. Leczenie postępujących objawów neurologicznych u pacjentów dorosłych oraz u dzieci z chorobą Niemanna-Picka typu C.
Reklama
Zavesca - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Zavesca - ostrzeżenia
W przypadku wystąpienia u pacjentów drżenia, należy zmniejszyć dawkę leku w ciągu kilku dni lub zaprzestać leczenia. Lek może wywołać biegunkę, spowodowaną najprawdopodobniej jelitowym hamowaniem aktywności disacharydaz, co może ustąpić po indywidualnej zmianie diety (np. zmniejszenie spożycia sacharozy, laktozy i innych węglowodanów), zażywaniu preparatu pomiędzy posiłkami i (lub) po podaniu leków przeciwbiegunkowych, np. loperamidu; u niektórych pacjentów konieczne może być przejściowe zmniejszenie dawki. U pacjentów z przewlekłą biegunką lub innego rodzaju uporczywymi objawami ze strony przewodu pokarmowego, u których zalecane postępowanie nie przyniosło poprawy, należy przeprowadzić diagnostykę zgodnie z zasadami praktyki klinicznej. Nie przeprowadzono badań u pacjentów, u których w przeszłości rozpoznano ciężkie choroby przewodu pokarmowego, w tym chorobę zapalną jelita grubego. Mężczyźni powinni stosować skuteczną antykoncepcję w czasie zażywania preparatu, gdyż wywiera on szkodliwy wpływ na spermatogenezę i właściwości spermy oraz zmniejsza płodność. Partnerzy kobiet planujących ciążę powinni zaprzestać przyjmowania leku i stosować skuteczną antykoncepcję przez następne 3 mies. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby. Istnieje ścisła zależność między czynnością nerek a klirensem miglustatu; ekspozycja na miglustat znacznie zwiększa się u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek; nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (CCr <30 ml/min/1,73 m2 pc.). Nie ma dowodu na przewagę skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu nad enzymatyczną terapią zastępczą. Nie przeprowadzono badań skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u pacjentów z ciężką postacią choroby Gauchera. Zaleca się regularne monitorowanie stężenia witaminy B12 w związku z często występującym niedoborem u pacjentów z chorobą Gauchera typu 1. U wszystkich pacjentów należy wykonać ocenę neurologiczną przed rozpoczęciem leczenia i w trakcie leczenia, ze względu na możliwość wystąpienia neuropatii obwodowej u pacjentów leczonych preparatem z równocześnie występującymi stanami, takimi jak niedobór witaminy B12 i monoklonalna gammopatia lub bez takich stanów. U pacjentów z chorobą Gauchera typu 1, u których zmieniono leczenie ETZ na lek Zavesca zaobserwowano niewielkie zmniejszenie liczby płytek krwi niezwiązane z krwawieniem należy więc monitorować liczbę płytek krwi. Skuteczność leczenia objawów neurologicznych preparatem u pacjentów z chorobą Niemanna-Picka typu C powinna być badana regularnie, np. co 6 mies.; kontynuacja leczenia powinna być ponownie zatwierdzona po upływie co najmniej 1 roku leczenia. U niektórych pacjentów z chorobą Niemanna-Picka typu C leczonych Zavesca zaobserwowano niewielkie zmniejszenie liczby płytek krwi niezwiązane z krwawieniem - u takich pacjentów zaleca się monitorowanie liczby płytek krwi. U niektórych dzieci z chorobą Niemanna-Picka typu C we wczesnej fazie leczenia miglustatem zaobserwowano mniejsze tempo wzrostu, które może towarzyszyć lub następować po zmniejszonym przyroście masy ciała, w związku z tym należy monitorować wzrost dzieci i młodzieży leczonych preparatem.; w przypadku kontynuowania leczenia należy ponownie poddać indywidualnej ocenie bilans korzyści/ryzyka. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w kapsułce, więc uznaje się, że "jest wolny od sodu".
Reklama
Zavesca - ciąża
Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania miglustatu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, w tym dystocję. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Lek przenika przez barierę łożyskową i nie należy go stosować w czasie ciąży. Nie wiadomo, czy miglustat jest wydzielany z mlekiem kobiet. Leku nie należy przyjmować w czasie karmienia piersią. Płodność. Badania na szczurach wykazują niekorzystne działania miglustatu na parametry nasienia (ruchliwość i morfologię) prowadzące do zmniejszenia płodności, w związku z tym zaleca się, aby mężczyźni planujący posiadanie potomstwa przerwali przyjmowanie preparatu i stosowali niezawodne metody antykoncepcyjne przez kolejne 3 mies. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować środki antykoncepcyjne. Mężczyźni powinni stosować skuteczne środki antykoncepcyjne podczas stosowania leku.
Reklama
Zavesca - efekty uboczne
Bardzo często: zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie apetytu, drżenie biegunka, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, bóle brzucha. Często: małopłytkowość, depresja, bezsenność, osłabienie libido, neuropatia obwodowa, ataksja, niepamięć, parestezje, niedoczulica, ból głowy, zawroty głowy, nudności, wymioty, wzdęcia brzucha/dyskomfort, zaparcie, niestrawność, skurcze mięśni, osłabienie mięśni zmęczenie, astenia, dreszcze i złe samopoczucie, nieprawidłowe wyniki badań przewodzenia nerwowego. Lek badano we wskazaniach, w których niektóre zdarzenia zgłaszane jako reakcje niepożądane, takie jak neurologiczne i neuropsychologiczne objawy przedmiotowe/podmiotowe, zaburzenia czynności poznawczych i małopłytkowość, mogą być również spowodowane chorobą podstawową.
Zavesca - interakcje
Jednoczesne podawanie preparatu i imiglucerazy w ramach enzymatycznej terapii zastępczej pacjentom z chorobą Gauchera typu I może powodować zmniejszoną ekspozycję na miglustat, natomiast Zavesca nie wywiera żadnego wpływu lub wywiera ograniczony wpływ na farmakokinetykę imiglucerazy.
Zavesca - dawkowanie
Doustnie. Choroba Gauchera typu I. Dorośli. Zalecana dawka początkowa wynosi 100 mg 3 razy na dobę. U niektórych pacjentów, z powodu biegunki, konieczne może być tymczasowe zmniejszenie dawki do 100 mg 1 lub 2 razy na dobę. Dzieci i młodzież. Nie ustalono skuteczności preparatu u pacjentów w wieku 0 - 17 lat. Choroba Niemanna-Picka typu C. Dorośli: zalecana dawka wynosi 200 mg 3 razy na dobę. Dzieci i młodzież: zalecana dawka w leczeniu młodzieży w wieku ≥ 12 lat wynosi 200 mg 3 razy na dobę. Dawkowanie u pacjentów w wieku poniżej 12 lat należy ustalić w zależności od powierzchni ciała: powierzchnia ciała (pc.) >1,25 m2 - zalecana dawka 200 mg 3 razy na dobę; pc. >0,88 – 1,25 m2 - zalecana dawka 200 mg 2 razy na dobę; pc. >0,73 – 0,88 m2 - zalecana dawka 100mg 3 razy na dobę; pc. >0,47 – 0,73 m2 - zalecana dawka 100 mg 2 razy na dobę; pc. ≤0,47 m2 - zalecana dawka 100 mg 1 raz na dobę. U niektórych pacjentów, konieczne może być tymczasowe zmniejszenie dawki z powodu biegunki. Skuteczność leczenia należy regularnie oceniać u każdego pacjenta. Doświadczenie związane ze stosowaniem preparatu u pacjentów z chorobą Niemanna-Picka typu C w wieku poniżej 4 lat jest ograniczone. Specjalne grupy pacjentów. Nie ma doświadczenia w stosowaniu preparatu u pacjentów w wieku >70 lat. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, u których CCr = 50–70 ml/min/1,73 m2, leczenie rozpoczyna się od podania dawki 100 mg 2 razy na dobę u pacjentów z chorobą Gauchera typu I oraz 200 mg 2 razy na dobę ( w wieku <12 lat w przeliczeniu na powierzchnię ciała) u pacjentów z chorobą Niemanna-Picka typu C. U pacjentów, u których CCr w przeliczeniu na powierzchnię ciała wynosi 30–50 ml/min/1,73 m2 pc., leczenie rozpoczyna się od podania dawki 100 mg 1 na dobę u pacjentów z chorobą Gauchera typu I oraz dawki 100 mg 2 razy na dobę ( w wieku <12 lat w przeliczeniu na powierzchnię ciała) u pacjentów z chorobą Niemanna-Picka typu C. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (CCr <30 ml/min/1,73 m2 pc.) Nie przeprowadzono oceny preparatu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podania. Lek można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu.
Zavesca - uwagi
Lek wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Często obserwowanym działaniem niepożądanym są zawroty głowy i pacjenci, u których występują zawroty głowy, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
